Туризмнің экологиялық секторын ажырататын
екі негізгі жолды
ажыратуға болады. Бірінші әдіс–экологиялық туризмді табиғатқа зиян
келтірмей, оқу мен білім беру, табиғатпен
достық қарым-қатынасты
қалыптастыру, жергілікті әлеуметтік-мәдени ортаны сақтау мен аймақтың
тұрақты дамуын қамтамасыз ететін әдіс.
Екінші жағдайда экологиялық туризм тұрақты туризм түрі ретінде
қарастырылады.
«Тұрақты
даму»
терминін
экожүйенің
әлеуеттік
мүмкіндіктерінің шамасына қарай адамдар өмірінің
сапасын арттыру деп
түсінуге болады.
Қазіргі уақытта экологиялық туризмнің төрт түрін ерекшелейді:
1. Ғылыми туризм. Шындығында, осындай турлардағы туристік
объектілерге ерекше
қорғалатын табиғи аумақтар, қорықтар, қаумалдар,
ұлттық парктер жатады. Ғылыми экологиялық турлар кезінде туристер түрлі
зерттеу экспедицияларына қатысады, далалық байқаулар жүргізеді.
2. Табиғат тарихының турлары. Бұл арнайы
экологиялық маршруттар
бойында созылып жататын оқу, ғылыми - мәдени және туристік
экскурсиялардың жиынтығы. Бұндай
экологиялық турлар қорықтар, ұлттық
парктер, туристік аумақтар мен акваторияларда неғұрлым жиі
ұйымдастырылады.
3. Оқиғалық туризм.
Оған аймақтардағы турларды, велосипед арқылы
жасалатын турлар, күрделі жерлердегі жаяу маршруттар,
белгілі физикалық
жүктемесі бар саяхаттар, автомобильдерде өмір сүру үшін арнаулы
жабдықталған саяхаттарды кірістіруге болады.
4. Табиғи қорықтар мен резерваттарға саяхаттар.
Қорықтардағы табиғи
объектілердің үлкен шоғыры көптеген туристерді тартады, мысалы, Латын
Америкасы мемлекеттеріне (Аргентина, Бразилия, Боливия, Коста Рика және
т.б.) келетін туристердің 60 %
ұлттық парткер, табиғи қорықтар мен
резерваттарды аралау мақсатын көздейді (кесте 7.2)
Кесте 7.2 Экологиялық туризмнің жіктелімі
Достарыңызбен бөлісу: