Педагогтың әдіснамалық мәдениеті.Педагогтің әдіснамалық мәдениетінің құрамы мыналарды қамтиды: әдіснамалық рефлексия (өзінің
ғылыми әрекетін талдау қабілеті), ғылыми негіздеуге қабілеті, сыни
талқылауға және нақты тұжырымдамаларды, танымның, басқа-рудың,
құрастырудың формалары мен әдістерін шығармашылықпен пайдалануға
қабілеттілік.
Әдіснамалық
мәдениеттің
жетекші
компоненті
әдіснамалықрефлексия болыптабылады, олзерттеушіге өзінің
ғылыми жұмысын талдап, жетілдіруге, ал ЖОО оқытушысына болашақ
зерттеушілерді даярлауды заманауи ғылым деңгейінде жүзеге асыруға
мүмкіндік бе-реді. Педагогикалық зерттеулердің сапасын арттыру үшін екі
бағытта әрекет қажет: әдіснамалық білім бар ғылым саласын жетілдіру және
осындай білімдерді педагог-зерттеушілерді даярлаудың мазмұнына ен-гізу.
Зерттеушінің әдіснамалық рефлексиясының мазмұны зерт-теу сапасын
бағалауға мүмкіндік беретін педагогикалық зерттеудің ке-лесідей
сипаттарында көрінеді: мәселе, тақырып, өзектілік, зерттеу нысаны, оның
пәні, мақсаты, міндеттері, болжам, жаңалық, ғылым үшін маңыздылығы,
тәжірибе үшін маңыздылығы.
Әдіснамалық мәдениет – бұл жалпы ғылыми іргелі білімділік,
әдіснамалық білімді меңгерген, оқу–зерттеу әрекетіндегі шығармашы-лық,
өзін-өзі дамытуға құндылық бағдарлар жүйесі, тұлғаның тұтас, біріккен
сипаттамасы.
Педагогтың
әдіснамалық
мәдениетінің
мазмұнынапедагогикалық құрылымы мен әрекеттері туралы білім енеді.
- жалпы ғылымилық мазмұндағы негізгі, іргелі педагогикалық
теориялар, тұжырымдамалар, болжамдар; педагогикалық зерттеулердің
әдістері мен логикасы туралы білім;
- тәжірибені жетілдіру үшін алған білімді пайдалану әдістері туралы
білім.
2.2.Педагогика әдіснамасының деңгейлері. Ғылыми танымда
әдіснамалық талдаудың әр түрлі деңгейлері көрсетіледі. Әдебиеттерде
әдіснамалық талдау үдерісі төрт деңгейлік иерархия түрінде беріледі:
