84
Хаз.Әбу Шуайб (радиаллаһу анх) бір күні сахабалардың арасынан расулуллаһты
(саллаллаһу алейхи уәссәлләм) кӛріп, жүзінен оның аш екенін аңғарады.
Дереу қасапшы
қызметшісіне:
«Бізге бес адамдық тамақ дайында. Бесінші адам мен. Пайғамбарымызды (саллаллаһу
алейхи уәссәлләм) тамаққа шақырғым келеді» дейді. Сосын пайғамбарымыздың (саллаллаһу
алейхи уәссәлләм) жанына жақындап, оны тамаққа шақыратынын жеткізеді. Үйіне бірге
бара жатқанда арттарынан бір адам ереді. Үйдің алдына барған кезде расулуллаһ
(саллаллаһу алейхи уәссәлләм):
«Мына адам бізге еріп келді.
Қаласаң қабылда, қаласаң қайтар» дейді. Әбу Шуайб
(радиаллаһу анх):
«Жоқ, оған рұқсат беремін» дейді»
155
.
Назар салатын болсақ, расулуллаһ (саллаллаһу алейхи уәссәлләм)
бұл оқиғада
Ислами әдепті кӛрсетіп отыр. Мүміндер бір−бірін қонақ етіп күтуден ләззат алатыны
ақиқат. Алайда, шақыру және рұқсат мәселесі нақты дәлелдермен білдірілген. Осы
тұрғыдан алып қарағанда хабарсыз келген қонақ үй иесін «Не берсем екен?» дегізіп, оны
алаңдатуы мүмкін. Сондықтан мұндай әрекеттің рухани қиындыққа айналуы да мүмкін.
Сондай−ақ, мұсылман адам діндес бауырының шақыруын қабыл алады. Осылайша
араларындағы сүйіспеншілік пен жақындық арта түседі. Бір хадисте былай делінген:
«Біреудің шақыруын қабыл алыңдар»
156
.
Біреу шақырған кезде оны қайтару ұнамсыз әрекеттердің қатарына жатады.
Қазір
түсіндіретін хадисіміз де шақырғанда бармаудың және шақырусыз барудың жақсы әрекет
еместігін кӛрсетеді. Пайғамбарымыз (саллаллаһу алейхи уәссәлләм) былай бұйырады: «Кім
шақыруды қабылдамаса Аллаһ пен расулына қарсы келген болады. Кімде−кім шақырусыз
бір дастарханда отыратын болса, ол
онда ұры болып кіріп, тонаушы болып шығады»
157
.
Достарыңызбен бөлісу: