Тарих санасына жүгіну
Тарих санасы қоғамның белсенді әрекет етуі үшін ең маңызды қайнар−кӛз. Оны
ешқашан назардан тыс қалдырмай, ішімізде әрдайым сақтауымыз керек. Бұл ақиқатты
М.Фетхуллаһ Гүлен Хожаефенди былай кӛрсетеді:
«Тарих санасы жиі жүгінілетін тап−таза кәусар болуы тұрғысынан біздің жұбаныш
кӛзіміз болған. Ол қаншалықты «Сол ӛзінің заманынан пайдалана алмаған және оны жақсы
бағаландыра алмаған әлсіз ұлттардың жұбаныш табу үшін паналайтын сылтауы» болып
кӛрінсе де мен бұл жұбаныш» кӛзінің ӛте маңызды екеніне сенемін. Ӛйткені,
идеяларымызды іске асыру үшін қоректенетін қайнарымыз тарих санасы.
Иә, біз Яхия Кемалдің «Мен тамыры ӛткенде жақтан болашақпын» деп
кӛрсеткеніндей ӛткен тарих пен болашаққа кең ауқымды қарай білген, болашақты бұрыннан
келе жатқан рухани тамырымыздың үстіне кесте секілді тіккен ұлтпыз. Сондықтан да
әрдайым тарих санасы мен байлығына жүгініп, үлкен айна секілді оның алдына барып,
ӛзімізді сұраққа алып, соған орай ӛзімізді дайындап, келешекті қамтуға тырысамыз.
Дұшпандарымыз ӛткеннің кең, бай және жарқыраған атмосферасынан алыстату
арқылы бізді кӛр етті. Осылайша, біздің дүниемізді ақ пен қараға бояп, бізді үлкен ләззат
кӛзінен мақұрым етті.
Қорыта айтқанда, тарих санасы адамдардың ӛз тұлғалығын сақтаудағы ӛте маңызды
құндылықтар жиыны. Бұл құндылықтарды кӛрмегендей болу − кӛр соқырлық, ал қоғамды
олардан алыстатуға тырысу болса − тоғышарлық»
240
.
Явуз Сұлтан Селим
Явуз Сұлтан Селим секіз жылдық қысқа уақыт ішінде Иранды алақанында ұстап,
Мержидабык пен Ридание жорықтарынан жеңіспен оралған, бір бүліктің себебінен жорыққа
шығып, ӛмірімен қош айтысып, Раббысына қауышқан.
Мысырды бағындырып, қасиетті аманаттармен қайтып келе жатып, елорда
Стамбулға жақындаған кезде халық оны үлкен салтанатпен күтіп алатынын естиді. Сонда ол
уәзіріне:
240
М.Фетхулла
һ
Г
ү
лен, Фасылдан фасыла 4