Сәуле Досжан 151
– Шолпан, екеуміз енді үйге аяңдайық, ертең шаруа бар
дегендей, балалар да музыкалатып жатыр əлі.. – деді де есік-
ке бет алды. Жас көршілеріне алғыстарын білдіріп, көр ші лі-
гі міз тату болсын деген ниетпен екеуі үйден шықты.
Əкесі мен шешесі үйде жоқтығын пайдаланып Қай рат-
тың балалары үйді басына көтеріп музыка қойып, үшеуі биге
басып жатыр екен.
Сол жылдары он бес республиканың басын құрап дү ние-
ні дүрілдетіп тұрған Кеңестер одағы ыдырап, он бес тə уел-
сіз мемлекетке айналған. Енді ғана азаттық алған жас мем-
лекеттер экономикалық қиындықтар көріп жатқан болатын.
Қа ла да ғы лар қапшық арқалап алыс-жақын елдердің тауар-
ларын тасып, ауылдағылар қолында бар малын сол зат тар ға
айырбас жасап күн көре бастаған. Қазақстанның сол түс ті-
гі нің халқы Ресейдің тауарларын арқалап пойызбен оң түс-
тік ке кетіп бара жатады. Жетісу жағының адамдары Қы тай
асып келіп оны солтүстік пен оңтүстікке арттырып жі бе-
ре ді. Қырғыздардың тіккен киім-кешегін қазақтар киіп, өз-
бек тер құрылысын салып аралас-құралас көбейген бір дə-
уір еді.
Ғасырдың аяғына қарай ойысқан соң ба, көріпкел, əу лие,
экстрасенс дегендер қаптады. Кашпировский деген біреу те-
ледидар арқылы күллі халықты емдеп, наркозсыз операция
жасап жатты. Джунна дегені тек алпауыттарды емдесе, Ван-
га деген көріпкел əлемде болатын кереметтерді алдын ала
біліп отыратын болыпты. Ферғанадан бір əйел шығыпты, ол
алыстан сəлемдеме жіберсе түнде келіп емдей беретін кере-
мет екен.
Қазақстаннан да əр ауылдан бір емші-көріпкел шы ғып
жатты. «Анау керемет екен, мынау одан да сұмдық», – деп
ауыр тұрмыс пен ауру – сырқаудан азаптанған халық жақ сы-
лық тан хабар айтар деп емші-көріпкелдерді жағалап кеткен
де заман болды. Енді біреулер маңғыстаудағы үш жүз əу лие-
ні, тағы біреулер Отрардағы əулие-əнбилерді арлап кетті.