5.4.
Оқудың
əдіснама
-
дидактикалық
жүйелері
Оқу
мəнін
түсіндірудің
бірнеше
əдіснама
-
дидактикалық
жолдары
бар
.
Олардың
ішінде
аса
кең
танымал
болғандары
: 1)
Гербарттық
тəрбиелік
оқу
бағыты
; 2)
Дж
.
Дьюидің
оқушы
белсенділігіне
негізделген
оқу
бағыты
; 3)
қазіргі
заман
демократияшыл
дидактика
бағыты
.
Тəрбиелік
оқу
бағыты
.
Негізін
салған
неміс
философы
жəне
педагогы
И
.
Гербарт
.
Ол
Я
.
А
.
Коменскийдің
дəстүрлі
сынып
-
сабақтық
жүйесін
сындарлы
түсінім
тезіне
сала
отырып
,
оның
кемшіліктерін
көрсетті
,
онымен
бірге
этика
мен
психологияның
соңғы
жетістіктерін
арқау
еткен
жаңа
дидактикалық
жүйе
түзіп
,
ұсынды
.
Гербарттың
пікірінше
,
оқу
-
тəрбиенің
ең
жоғары
мақсаты
–
адамгершілікті
,
моральды
,
күшті
мінезге
ие
болған
тұлға
қалыптастыру
.
Оның
ойынша
,
тəрбиелік
оқу
келесі
этикалық
идеяларға
сүйенуі
тиіс
:
-
тұлға
ұмтылыстарының
бағытын
,
аймағын
жəне
күшін
анықтаушы
кемел
жетістігі
;
-
өз
еркін
басқалардың
еркіне
икемдесуі
мен
бағынуын
қамтамасыз
ететін
тілектестік
;
-
адамдар
арасындағы
дау
-
дамайдың
өрістеуіне
шек
қоятын
құқықтар
;
-
басқалар
тарапынан
болған
көңіл
қабарту
жəне
өкпені
қайтаруды
міндетіне
алатын
əділдік
;
-
адамның
ерік
сезімін
оның
ниеттері
мен
наным
-
сенімдеріне
икемдестіруге
мүмкіндік
беретін
ішкі
рухани
еркіндігі
.
Бұл
жүйенің
негізгі
ерекшеліктері
келесідей
:
мектептің
басты
міндеті
–
оқушылардың
ақыл
-
ес
дамуын
қамқорлыққа
алу
.
Моральдық
тұрғыдан
күшті
мінез
иелерін
қалыптастыруға
дұрыс
педагогикалық
жетекшілік
,
тəрбие
жəне
онымен
байланысты
оқу
себепші
болады
.
Жетекшілік
жасаған
адамның
міндеті
балалардың
тұрақты
іспен
шұғылдануын
қамтамасыз
ету
,
дене
жəне
интеллектуалды
дамуына
бақылау
қою
,
тəртіпке
үйрету
.
Оқудың
тəртіппен
тығыз
байланысқа
келуінен
,
білімнің
оқушы
сезімі
жəне
ерігімен
бірігуінен
–
тəрбиелік
оқудың
мəні
құралады
.
Бұл
түсінікті
ендіре
отырып
,
Гербарт
тəрбиені
оқудан
бөлектеуге
болмайтынына
,
ерік
жəне
мінездің
ақыл
-
санамен
бірге
дамитынына
баса
назар
аударды
.
Гербарттың
дидактикаға
ендірген
басты
жаңалығы
–
оқу
сатыларын
бөлектеу
болды
.
Оның
дидактикасындағы
схема
келесідей
:
түсініктілік
–
байланыс
–
жүйе
-
əдіс
.
Оқу
процесі
ұғымдардан
түсініктерге
өту
жəне
түсініктерден
теориялық
сипаттағы
ептіліктерге
жету
жолымен
жүргізіледі
.
Бұл
схемада
,
байқағанымыздай
,
практикаға
орын
қалмаған
.
Бұл
формальды
деңгейлер
оқу
мазмұнынан
ажыралып
,
барша
сабақтарда
жəне
барлық
пəндерге
арналған
оқу
процесінің
желісін
айқындайды
.
XIX
ғасырдың
ортасында
кең
таралған
Гербарт
теориясы
кейін
бірте
-
бірте
маңызын
жоя
бастады
.
Осы
күнгі
бағалармен
өлшестіретін
болсақ
,
Гербарт
жүйесі
мектептің
дамуына
кері
ықпал
жасады
.
Осы
теорияның
негізінде
оқудың
мақсаты
дайын
білімдерді
ұсынып
,
жаттату
деген
пікірлер
тарай
бастады
;
оқу
процесіндегі
белсенділік
тек
мұғалімнен
ғана
күтілді
,
оқушыларға
«
тыныш
,
назар
салып
,
мұғалімнің
айтқанын
орындау
»
міндеттері
таңылды
,
яғни
балалар
енжар
тыңдаушыға
айналды
.
Дегенмен
,
Гербарт
дидактикасынсыз
,
одан
келер
ықпал
болмағанда
,
оның
тəрбие
тəжірибесін
сынға
салып
,
қайта
қарастырмағанда
,
бүгінгі
теория
мен
практика
мектеп
өміріне
еш
уақытта
да
енбеген
болар
еді
.
Зерделі
назар
аударсақ
,
бүгінгі
мектептің
өзінде
де
Гербарт
қалаған
əміршіл
дидактиканың
элементтерін
көптеп
кездестіруге
болады
.
Осылайша
,
өз
сыныбына
қатаң
тəртіп
енгізуді
ниеттеген
мұғалім
алдымен
ойланғаны
жөн
–
бұлай
істесем
бола
ма
?
Гербарт
тəжірибесінде
бұл
тəсіл
қолданылған
,
бірақ
оқудағы
шектен
тыс
қаталдықтан
ғұламаның
кейінгі
шəкірттері
бас
тартты
.
Бұл
өнеге
–
құптарлық
.
Оқушы
белсенділігіне
негізделген
оқу
бағыты
XIX
ғасырда
жасаған
американ
философы
,
психологы
жəне
педагогы
Джон
Дьюи
дидактикасы
қоғам
мен
мектептің
прогрессив
дамуына
қайшы
келген
гербартшылардың
əміршіл
-
əкімшіл
педагогикасына
қарсы
тұру
мақсатында
дүниеге
келді
.
Гербарт
дидактикасына
келесідей
қарсы
айыптар
тағылды
:
-
қатаң
тəртіп
пен
жазалауларға
негізделген
үстірт
тəрбие
;
-
өмірмен
байланыспаған
оқудың
«
кітабилылығы
» ;
-
оқушыларға
тек
«
дайын
»
білімдерді
ұсыну
,
жаттауға
бағытталған
«
енжар
»
əдістерді
қолдану
;
-
оқушылардың
қызығулары
жəне
қажеттерімен
байланыспауы
;
-
оқушы
қабілеттерін
дамытуға
аз
көңіл
бөлінуі
.
Дж
.
Дьюи
өз
зерттеуінде
оқушылардың
белсенділігі
дамуына
басты
назар
аударып
,
оқушылардың
қызығуларына
,
олардың
өмірлік
қажеттеріне
байланысты
болған
оқудың
(
құрғақ
сөзді
,
кітаби
,
тек
жаттауға
негізделген
оқудан
гөрі
)
анағұрлым
жоғары
нəтижелер
беретініне
көз
жеткізді
.
Дьюидің
оқу
теориясына
енгізген
негізгі
үлесі
– «
толық
ойлау
əрекеттері
(
акті
)»
жөніндегі
жаңалық
пікірі
.
Осыған
байланысты
адам
өз
өміріне
аса
күрделі
де
кедергі
болған
қиыншылықтарды
кездестірген
кезде
ғана
ойлау
əрекетіне
кіріседі
.
Əрбір
«
толық
ойлау
акті
»
келесі
кезеңдерден
құралады
:
-
қиыншылықты
түйсіну
(
сезу
);
-
оны
нақ
байқап
(
көріп
),
мəнін
анықтау
;
-
одан
құтылудың
жолдарын
іздестіру
(
болжам
белгілеу
);
-
болжастырылған
шешімнен
қорытындыға
келу
(
гепотезаны
логикалық
тексеріске
салу
);
-
болжамды
қабылдау
немесе
одан
бас
тартуға
мүмкіндік
беретін
келесі
бақылаулар
мен
эксперименттерге
өту
.
Шешімдерін
ойластырып
,
жеңу
қажет
«
қиыншылықтар
»
кейін
«
проблема
»
атауын
алды
.
Дьюидің
пікірінше
,
дұрыс
құрылған
оқу
əр
уақытта
проблемді
болуы
тиіс
.
Оқушыларға
берілетін
тапсырмалар
олардың
қызығуларына
,
өмір
талаптарына
сəйкес
болуы
шарт
.
Мұғалім
оқушылардың
қызығу
қабілеттерінің
дамуына
мұқият
ден
қоя
отырып
,
олардың
алдына
түсінімі
жəне
шешілуі
жағынан
қиналтпайтын
проблемалар
қойып
баруы
қажет
.
Оқушылар
,
өз
кезегінде
,
осы
проблемаларды
шешуден
өздеріне
жаңалық
əрі
пайдалы
болған
білімдерді
игеретініне
сенімді
болуы
тиіс
.
Сабақтар
«
толық
ойлау
актілері
»
негізінде
құрылып
,
одан
оқушылардың
келесі
ептіліктерді
игеруі
күтіледі
:
-
нақты
қиыншылықты
сезу
;
-
оны
(
проблеманы
)
анықтау
;
-
кезіккен
қиыншылықты
жеңудің
болжамын
(
гипотезасын
)
түзу
;
-
толық
проблеманы
немесе
оның
бір
бөлігін
шешудің
жолын
табу
;
-
болжамды
бақылау
немесе
эксперименттер
жəрдемімен
тексеру
»;
«
Дəстүрлі
»
жүйемен
салыстырғанда
,
Дьюи
өте
батыл
жаңалықтар
,
күтілмеген
шешімдер
ұсынды
. «
Кітаби
оқу
»
орнына
негізінде
оқушылардың
өзіндік
таным
əрекеттері
болған
белсенді
оқу
мектеп
тəжірибесіне
енді
.
Əміршіл
мұғалім
орнын
оқушылар
белсенділігін
не
мазмұн
,
не
оқу
əдістеріне
матамайтын
,
ал
қиыншылықтарды
жеңуге
көмектесетін
,
қажет
болса
,
жəрдем
беретін
жебеуші
–
мұғалім
иеледі
.
Жалпыға
бірдей
мызғымас
оқу
бағдарламалары
мұғалім
тарапынан
тек
жалпылай
мазмұны
ғана
анықталған
бағыттау
бағдарламаларымен
ауыстырылды
.
Ауызша
жəне
жазбаша
сөздің
орнына
оқушылардың
өзіндік
дербес
зерттеу
жұмыстарын
ұйымдастыруға
бағышталған
теориялық
жəне
практикалық
дəрістер
келді
.
Кейінгі
кезеңдерде
жүргізілген
зерттеулер
ежелгіден
,
дəстүрлі
жəне
жаңашыл
дидактикалық
жүйелерден
ең
құнды
болған
тараптарын
сақтап
қалып
,
күнделікті
маңызды
болған
мəселелерді
шешудің
жаңа
жолдарын
табуға
бағытталды
.
Бұл
ізденулерден
кейін
орын
иеленген
оқу
жолдары
бүгінгі
заман
дидактикасының
жаңа
жүйесін
құрады
.
Жаңа
бағыттар
арасында
белгілі
американ
психологы
жəне
педагогы
Достарыңызбен бөлісу: |