рефлекторлық сипатына байланысты ғана табуы мүмкін. Алайда бұл мәселены айқын-
дауда орыс ғалым-психологтары М. М. Сеченев (1829-1905) пен
И.П. Павлов (1849-1936) көп еңбек сіңірген.
М. М. Сеченев өзі-
нің эйгілі «Бас ми рефлекстері» (1863) еңбегінде рефлекторлық
қағидатты адамның бас миы қызметіне, одан эрі барша психи-
калық іс-эрекетіне жая қолданды. Ол «адамның бүкіл саналы да
санасыз (астарлы) өмірдегі әрекеттері өзінің туындауы жағы-
нан рефлекстерге байланысты, немесе рефлекстік эдіс», — деп
жазған. Бұл психиканы объектив түсінудегі алғашқы қадам еді.
Бас миы рефлекстерін шұқшия талдай отырып, Сеченев оның
басты үш байланыс бірлігін анықтады: бастапқы бірлік — жүйке
қозуы үдерісінде миға берілетін
