132
өзінің көне түркілік танымдармен сабақтастық табатын тұстары аз емес.
Мысалы, ғалым өз еңбектерінде мемлекет пен қоғамның, жалпы адамзаттың
бақытқа
ұмтылуындағы ғылым, өркениеттіліктің, мемлекет пен оны
басқарушылардың жалпы қоғамның бақытты болуындағы орны мен рөлін ашық
айтып алға тартады («Қайырымды қала тұрғындарының көзқарастары»). Әл-
Фараби саяси биліктің иелері елді қайырымды қоғамға бастайтын күш ретінде
санайды. Әл-Фараби «адамдардың тәнін емдейтін дәрігер бүкіл
дененің
құрылысы мен оған керекті дүниелерді жақсы білгені сияқты қала (мемлекет)
басшысы да оның тұрғындарын сол деңгейде білуі» керектігін айтып тамаша
салыстырма береді [3, 190-191 бб.].
Өз кезегінде әл-Фараби ойлары жалпы түрік халықтарының арғы тарихы
мен рухани әлемімен тарихи сабақтастық тапқан. Мысалы, Күлтегін тасындағы
мәтін: «Жоғарыда Көк Тәңірі,
төменде Қара Жер жаратылғанда, екеуінің
арасында (ортасында) адам баласы жаралған. Адам баласы үстіне ата-бабам
Бұмын-қаған, Істемі қаған (таққа) отырған» -деп басталады [4, 264 б.]. Одан ары
түркіні бұзар қытайдың «тәтті сөзі» мен «сыйға берілетін асыл тастары» екенін
айта келе, оларға алданбай елдікті ойлап іс қылуға шақырады. «Түрік халқының
ұмытшақтығын»
сынай келе, осы тасты жаздырғанын да тасқа қашаған. Тек
бірлік ғана елдік мұратқа жеткізетінін тасқа қашайды. Ал Тоныкөк
жазбаларында: 1 «
Білге (дана) Тоныкөк (Тұй-ұқұқ) мен өзім Табғач елінде
қылындым (туылдым). (Ол заманда) түрік халқы Табғачқа қараушы еді». 2
«Түрік халқының қағаны жоқ еді. Табғачтан бөлініп, қағанды болды. Қағанынан
айырылып, Табғачқа және бағынды. Тәңірі былай деген-ді: қаған бердім.
Достарыңызбен бөлісу: