Мекемтас Мырзахметұлы «Қазақ қалай орыстандырылды?»
соңы Брежнев, Черненко, Устинов, Андроповтардың
атына қойылған ірі қала аттарының жариялылық,
демократиялықтың өмірге енуімен өзгеріске түсіп,
оларға байырғы тарихи есімдері қайтарылып беру-
мен аяқталды десе болғандай. Енді ғана қоғамдық
пікірде тоталитарлық, отаршылдық топонимдерді
езгерту, оларға негізінен
бастапқы халықтық рухтағы
есімдерін қайтару мәселесі бүгінде еткір түрде күн
тәртібіне қойылып отыр.
Тоталитарлық топонимикада, әсіресе, Саяси
Бюро мүшелері мен көрнекті қоғам қайраткерлері,
әскери
қолбасш ыларды ң атын,
тіпті,
мыңдап
көбейтіп, сан рет қайталап қою кең өріс алды. Ал
1937 жылғы нәубеттен кейін жаппай қамалып, аты-
лып кеткен саяси және мемлекет қайраткерлерінің
атына қойылған елді мекен, жер атаулары неше
мыңдап
өш іріліп,
оның
орнын
билікке
жаңа
келгендердің атымен өзгертіліп жатты, яғни еліміздегі
топоним икалы қ
атаулар
бүры н-соңды
тарихта
болмаған сапырылысқа үшырады. Ғасырлар бойы
екшеліп, қалыптасқан халықты ң тарихи жады,
яғни ұрпақтан-ұрпаққа ауысып, жалғастық тауып
келе жатқан дәстұрлік байланыстары ұзілді. Мыса-
лы, менің жеке өз басымнан өткен бір жағдайға
назар аударып көрейік: Қазіргі Түлкібас (бұрынғы
Жуалы) ауданындағы Майлыкент ауыл кеңесіндегі
бір шағын ауыл жайлаған
Майтөбе аулының аты
бір ұрпақ өмірінде сегіз рет өзгерген соң, оны қазіргі
ұрпақ мүлде ұмытып отыр. Әуелі Майтөбе аулы,
одан соң 5-ауыл, Қарасу ауыл шаруашылық артелі,
Көктерек ұжымшары, Калинин ұжымшары, Жданов
ұжымшары, «Қызыл жүлдыз» ұжымшары, Жуалы