§4. Су ресурстары 1. Мә тін ді оқып, кө те ріл ген мә се ле ні тал даң дар. Құрылымы мен маз -
мұнын, стилін алдыңғы тақырыптағы оқылым мә ті ні мен салыс ты-
рыңдар.
Бұл оқи ға Тә ңір дің жер бе тін де тір лік ор нат қан нан кей ін
бо лып ты. Ол кез де Жа ра ту шы адам зат ты жа рыл қап, то пан
суы нан да сақ та ған екен, – дей тін әжем. – Бі рақ адам дар «Тә-
ңір жа рыл қа сын!» де ген сөз ді, ал ғыс ай ту ды біл ме се ке рек.
Күн нің жы лу ын, са мал дың ши па сын, ай дың ақ сәу ле сін,
жер дің же мі сін ке ре гін ше пай да лан ға ны мен, бір де-бір іш
жы лы тар ықы лас ты сөз айт пап ты… Қа жы ған Күн Ал ла Та ға-
ла ға арыз ай тып ты:
– О, Жа рат қан ием, да мыл дау ды біл мей, ұй қы көр мей,
күл кі көр мей тір лік үшін қыз мет етемін. Дү ние нің түк пір-
түк пі рін де гі кеу де сін де жа ны бар дың бә рін шуа ғым мен қыз-
ды рамын. Бір тал шө бі нен бас тап, жер бе ті нің бә рі не шұ ғы ла
тө гем. Таң сә рі ден арай ша шып ға лам ды тү нек тен арыл та мын.
Бә рі не нұр бе ре мін. Жар қы рап кө рін ге нім де, тір лік тің бә рі
жа ды рай ды, су ық тан тоң ған дар жы лы на ды, жау ын нан ме зі
бол ған дар де не сін құр ға та ды. Бі рақ осын ша ма ең бе гім ді елеп,
бір де-бір тір лік ие сі ал ғыс айт қан емес. О, Тә ңі рім, сон дық тан
ме ні бұл аза бың нан бо сат. Ты ным бер, аз дап ты ны ғай ын!
Күн кет кен соң Ал ла ның ал ды на Ай ке ліп:
– О, тір лік тің ті ре гі, бар әлем нің жү ре гі – Жа ра ту шы ием,
өзі ңе ті лек пен ке ліп тұр мын, – дей ді.
– Не ден та рық тың, не ден тү ңіл дің, түн ер ке сі – ал тын Ай?
– Ай на лай ын, Тә ңі рім, сен ма ған кө мес кі нұр бе ріп сің,
су ық сәу ле сый лап сың. Зіл қа раң ғы түн нің бар тұң ғиы ғын
жа рық етем деп мен ке лем. Қа ра ас пан ның қақ тө рін де
тұ рып, тө ңі рек ті ма мық сәу ле ге бө лей мін, адас қан ға ны са на
бо ла мын… Бе тім нен сәуке лем ді бір те-бір те ысы рып, күн
са нау ға, ап та мен ай са нау ға кө мек те сем. Күн си яқ ты ша қы-
рай ып, жа лы ным мен қа ры май мын. Ме нің нұ рым жұм сақ,
сау мал дай та тым ды. Бі рақ ме нің бұл қи мас қы лы ғым ды
адам дар бай қа май ды. Қай та адам дар жү зін де гі да ғын, маң-
дай ын да ғы әжі мін ме нен кө ріп, «ай бе тін дей шұ бар ла нып
бі тіп сің ғой» деп бір-бі рін ке ле меж дей ді. Ал әб ден то лыс қан