Оның тарихи қүрандылығын аңғартатын элемент соңғы
-гы
көне,
жаңа түркі тілдерінде етістік түбірге қосылып, есім түлғасын жасайтын
аф ф икстердің бірі. Радлов “ С өздігін де” : “қай — покры ваться
облаками” (т. II, ч. I). Коне түркі тілінде:
“қада —
буран, вьюга,
метель, пурга,
...қадзгу —
печаль, горе, скорбь...,
қадзгур —
горевать,
тосковать, печалиться” (ДТС, 404). Көне түркі тілінде, сонымен қатар,
жалаң
д
дыбысына аяқталатын варианттар да қолданылған.
Соларды
ескерсек, Радлов корсететін вариант (қай) көне түркілік
қадз, қад
түбірлерінің тарихи өзгерген түрі екенін байқауға болады
(д>з>й).
Үлгай
етістігі мен
улы, улық
есімдері арасында грамматикалық
тіке байланыс байқала бермейді. Алайда
сөздің сем антикалы қ
ерекш еліктерін ескерсек, осы ларды ң арасы н да қан д ай да бір
жалғастырушы мәндер барлығын байқауға болар еді. Бүларды өзара
салыстырғанда, үшеуіне
ортақ
ул
морфемасы шығады. Коне түркі
тілі:
улгад —
расти, увеличиваться,
улгада
— расти, увеличиваться,
возвышаться,
улгат —
расти, увеличиваться,
улуг
— большой, старший,
сильный, высокий,
улуглуг -
величие (ДТС, 609-610).
Сөйтіп кене
түркілік материалдар етістік мәнінің
“үлкен, улы
"м әніне үласуының
грамматикалық тәсілдерін айқын көрсетеді. Ал Радлов “Сөздігінде”:
улад —
увеличиваться, вырасти,
улга
— увеличиваться, сделаться
большим,
улуг —
великий, большой (т. I, ч. 2). Мүнда да
ул
түбіріне
эр түрлі қосымшалар жалғану арқылы туынды түбірлер жасалғандығы
көрініп түр.
Туынды түбір қүрамында
сақталып, жаңа сөз жасау қабілетінен
айрылған көне түбірдің бірі —
уміт
зат есімінің қүрамынан кездеседі.
Көне түркі тілінде
ум —
надеяться, ожидать,
умду
— желание, надежда,
умақ —
возможность,
умамақлыг
— невозможный, недоступный,
умыт
— надежда,
умуг
— надежда (ДТС, 611). Сонымен, қазақ тіліндегі
уміт
тарихи түрғыдан
жүктеу/скачать
Достарыңызбен бөлісу: