Химия лаб раб

Комплексті қосылыстар орталық атомнан (немесе ионнан) тұрады, бұл атомның айналасына басқа атомдар, иондар немесе молекулалар топтасады (координацияланады).

Айналасына басқа бөлшектер топтасатын орталық атомды (немесе ионды), комплекс түзгіш деп атайды.

Орталық атомның айналасына топтасатын ион мен бейтарап молекулаларды лигандтар деп атайды.

Мысалы, [Cu(NH₃)₄]SO₄; Cu²⁺-ионы комплекс түзгіш, ал аммиак молекулалары лигандтар болып табылады. Орталық комплекс түзуші атоммен байланысқа түскен лигандтардың жалпы саны, орталық атомның координациялық саны деп аталады. Мысалы, [Cо(NH₃)₆]Сl₂ қосылысындағы Cо²⁺ катионының координациялық саны 6-ға тең. Ал [Cо(NH₃)₂Сl₂] қосылысында Cо²⁺ катионының координациялық саны 4-ке тең.

Комплексті қосылыстағы комплекс түзушінің тотығу жағдайына сәйкес өзінің координациялық саны болады. Тотығу дәрежесі неғұрлым жоғары болса, олардың координациялық сандары да неғұрлым көп болады. Мысалы, Pt²⁺ катионы үшін координациялық саны 4, ал Pt⁴⁺ үшін координациялық саны 6 болады.

Қосылыс құрамындағы лигандтар комплекс түзгішпен өте берік байланысқандықтан, комплексті иондардың диссоциациялану дәрежесі өте төмен. Қосылыстың сыртқы сферасындағы байланыстардың беріктігінің әртүрлі болуы, комплексті қосылыстың диссоциациясының ішкі және сыртқы сфераларының арасынан өтуіне алып келеді.

K₃[Fe(CN)₆] → 3K⁺ + [Fe(CN)₆]^3-

Комплексті ионның заряды, осы ионды құрап тұрған комплекс түзгішпен лигандтардың зарядтарының алгебралық қосындысы арқылы анықталады. Мысалы, [Pt(NH₃)₄Сl₂]²⁺ комплекстүзгіш Pt⁴⁺, лигандтар NH₃, Сl^-. Комплексті ионның заряды +4 -0∙4+(-1)∙2=4-2=+2.

Комплексті ионның заряды анықталғаннан кейін, оған заряды қарама-қарсы, саны бірдей сыртқы сфераның зарядын да табуға болады. Мысалы, K₃[Fe(CN)₆] бұл қосылыстың сыртқы сферасында 3K⁺ катионы бар екені белгілі. Олай болса, комплексті ионның заряды -3 болады.

Комплексті қосылыстардың аталуына байланысты олардың құрамы анықталады. Атауларын айтқанда комплексті ионның зарядына тәуелсіз бірінші анион, сонан соң катионның аты аталады. Анионның аталуы атау септікте, ал катионның аталуы ілік септікте айтылады. Комплексті иондарды атағанда, төмендегі ережелерге сүйену керек:

1. Ішкі сферадағы бейтарап молекулалардың аты аталады. Олардың ішінде алдымен:

а) Алғаш NH₃ амин деген сөзді қолданып, аммиак молекулалары аталады;

б) Сонан соң, осы аммиактың туындысы болып саналатын әртүрлі: СН₃NH₂ – метиламин, С₅Н₅N – пиридин, NH₂-СН₂-СН₂- NH₂ – этилдиамин және т.б.

в) Соңында акво- сөзін қолданып, су молекулаларының аты аталады.

2. Осыдан кейін, ішкі сфераға кіретін теріс иондардың аттары олардың латынша аттарына о- жалғауын жалғау арқылы айтылады. Мысалы: F^—фторо, Cl^--хлоро, OH^--гидроксо, CN^--циано және т.б.

3. Соңында комплекс түзгіш элемент атомының (ионының) тотығу дәрежесі көрсетіледі.

Комплекстүзгіш аталғанда ол комплексті ион катион ба, әлде анион ба оған да байланысты. Егер комплексті ион оң зарядталған катион болса, онда комплекс түзгіш аты ілік септікте аталады да, жақшаның ішіне рим цифрімен тотығу дәрежесі жазылады. Мысалы, [CоСl₂Н₂О(NH₃)₃]Сl – триамин-акво-дихлоро кобальттың (ІІІ) хлориді.

Егер комплексті ион теріс зарядталған болса, онда комплекс түзгіш элемент атомы латынша аталады да, оған «ат» деген жалғау жалғанады. Ал алдына жақшаның ішіне рим цифрімен тотығу дәрежесінің мәні жазылады. Мысалы,

K₄[Fe(CN)₆] – калийдің гексациано (2+) ферраты;

K₃[Fe(CN)₆] – калийдің гексациано (3+) ферраты.

Электролит емес заттардың комплексті қосылыстарын атағанда, комплекс түзгіштің тотығу дәрежесі жазылмайды.

1. 
   Пробирка, мензурка; Никель, мыс сульфаттары; Аммоний гидроксиді;
   
2. 
   Кобальт (ІІ) хлориді, барий хлориді; Калий роданиді; Тұз қышқылы;
   
3. 
   Мор тұзы немесе темір (ІІ) сульфаты; Натрий гидроксиді;
   
4. 
   Темір (ІІІ) хлориді немесе темір (ІІІ) сульфаты;
   
5. 
   Калий гексацианоферраты (ІІ); Калий гексацианоферраты (ІІІ).
   

1. 
   
   
   жүктеу/скачать 472 Kb.
   
   Достарыңызбен бөлісу: