Исаев оқулары (ғылыми мақалалар жинағы) Алматы, 2016 ббк пікір жазғандар


б) Әке мен ер жігіттің түр-сипаты, мінезі, қасиеттері туралы



бет14/28
Дата09.04.2018
өлшемі5,26 Mb.
#40093
1   ...   10   11   12   13   14   15   16   17   ...   28

б) Әке мен ер жігіттің түр-сипаты, мінезі, қасиеттері туралы: Ат ерінді келер, Ер мұрынды келер; Бөрі соғар жігіт, бөркінен белгілі; Адаспаймын деген ер тал түсте адасады; Айнымас жүрек, ер көңіл, ер жігіттің серігі; Ер жігіт үйінен шықса, үйіріне қосылар; Тәуекел тау жығады; Айласыз батыр алдырар; Жігіт бір қырлы, сегіз сырлы болсын; Жігітке жетпіс өнер де аз; Ер жолдасы-тәуекел; Жігіттің түсін айтпа, ісін айт; Алғыр жігіт ақылына қарай іс қылар, Олақ жігіт оңай істі күш қылар; Қырсыққан жігіт мал таппас, Адасқан жігіт жол таппас; Жаман болатын жігіт шегіншек келер, Кедей болатын жігіт еріншек келер; Ер еңбегімен озады, Еріншек езілумен тозады; Ер дәулеті-еңбек; Өзі зордың иығы да зор; Көңілшек жігіт жарлы болар; Асыл жігіт белгісі- аз сөйлер де, көп тыңдар; Адам болар жігіттің жары өзіне лайық; Жаман еркек жақсы әйелді жер қылады; Өнерлі жігіт өрге озар, Өнерсіз жігіт жер соғар; Жігіттің екі өнері бар: атқанда-жыққан, ашқанда-оқыған; Жаман жігіт есебінен белгілі; Батыр көпті, жомарт жоқты білмейді; Талапты ерге нұр жауар; Ердің асылы ісінен білінеді; Уайым-ердің қорғаны; Жақсы жігіт ел-жұрттың қаласындай; Батырлардың мықтысы қарушы болады, Жігіттердің сұлуы бауырмал болады; Қас батыр тәкаппар келеді; Жұдырық жұмсау, ер жігітке ерлік емес; Жомарт ер білім жолын жете білер; Жігіт жанған шоқ болсын, Шоқ болмаса, жоқ болсын; Мұртқа өкпелеп жүргенде, сақал шығыпты; Жігітке өлең де өнер, өнер де өнер. Ер азамат ер болуы үшін, соған сай мінезі, өнері, тәрбиесі болған жөн деген ой туады. Бұл мақалдардан шығатын түйән төмендегідей

Әкенің мінез-құлқы, өзгелермен қарым-қатынасы, өнер-білімі ұл баланың көз алдындағы үлгі-өнеге алатын, соған қарап өсетін нысанасы. Қазақта біреудің баласы жақсы, өнегелі азамат болса: «Оның әкесі немесе атасы жақсы кісі еді, көргенді бала екен, өнегелі жерден шыққан ғой», – деп мадақтайды. Отбасында ұлдар әкелері немесе аталарының бойындағы қасиет пен өнерін үйреніп өскен. Шығармашылықта, ақындықта танылған жас баланың тәрбиесіне аса назар аударылған. Ата өнерін ұрпағының қууы, оны мирас етуі қазақ отбасыларында жиі кездесетін дәстүр.



«Әкесінің баласына қалдырған ең үлкен мұрасы – оны жақсы тәрбиелеуі» дей отырып, баласын оқытып, күнін көре алатындай мамандық иесі етіп қалдыру, балаларды жақсы көріп, оларға көңіл бөлу, үйленер жасқа келгенде баласын үйлендіру, баласына ат қою, баласын сау етіп өсіру – бұлар әкенің басты міндеттерінің бірі.      Кей уақытта бала әкесіз өсіп, анасының тәрбиесінде болады. Алайда, баланың жігіт болып өсуі немесе қызға тән кейбір қасиеттерін бойына жинап өсуі де осыдан. Баланың өмірінде болып жатқан әр түрлі жағдайлардың бәрі баланың ақыл-ой, санасына байланысты. Дегенмен, дұрыс бағытқа бағдарлау көп жағдайда әкеге байланысты. Ары қарай өмір теңізінде кез болар қиындыққа төтеп беру де, суға кету де осы бағыттың нәтижесін бермек

в) Әке мен ұл бала арасындағы байланыс, бала тәрбиесі туралы: Жалғыз жігіт би болмас; Жалғыз жігіт басына іс түскенде, ақылынан адасады; Жалғыз жігіттің айласы көп, Жалғыз аттың пайдасы көп; Салт аттылы, сабау қамшылы; Жалғыз батыр жауға жоқ, Жалғыз жігіт дауға жоқ; Үш ағайынды жігіттің отарда малы бар, Екі ағайынды жігіттің мойнында тасы бар,Жалғыз жігіттің шығар шықпас жаны бар; Ұл туғанға, күн туар; Атадан жақсы ұл туса,әкесінің есіктегі басын төрге сүйрер, Жаман ұл туса, әкесінің төрдегі басын есікке сүйрер; Атаңның ұлы болма,Адамның баласы бол; Әкеге қарап ұл өсер; Ұлдың аты-әкенің көзі; Ұл мен қыз –көздің нұры; Ұл атаның ері, екі көзінің бірі; Ұлдың күні күн емес, атадан мал қалмаса; Дәулетті ұл-ошақтың қоры, Дәулетсіз ұл-атаның көрі; Әдепті жігіт-қылықты қыз; Әке-балаға сыншы; Әке көрген оқ жонар; Әкенің дәулеті балаға қырық жыл азық; Әкеңнің баласы емес, адамның баласы бол; Әке тұрғанда ұл ер жетпейді. Бұл мақалдар ұл бала тәрбиесінде әкенің қандай маңызды рөл атқаратынын көрсетеді. Әкенің отбасы тәрбиесінде маңызды орын алатынын және әкенің тәрбиесін көріп өскен бала өмірде тәрбиелі, өнегелі, ер жігіттің жақсы қасиеттерін бойына сіңіріп өсетінін айта кету керек деп ойлаймын.

Қорыта келгенде, «Әке - асқар тау, ана қайнар бұлақ, бала жағасындағы құрақ» дегендей «Әке» деген сөз қандай жақын, қандай ыстық десеңші!. Өмірде әкесін жақсы көрмейтін бала жоқ шығар, өйткені бала үшін әкенің орны бөлек қой. Менің өмірдегі қымбат, ең қымбат адамым ол - сіз менің сүйікті әкешім. Сіз менің кішкентайдан ақылшым, қамқоршым болдыңыз. Мен сізден көп тәрбие алдым. Сіздің бақытты аман - сау болуыңызды тілеймін. Әке, әке, әке! Осы үш әріп мейірімді әрі естір құлаққа жағымды. Иә, солай. Әке бізге әрқашан мейірімді, сабырлы. Алақанымен аялап, әрқашан шуағын шашып күлімдеп, жаман қылық жасасаң ақырын ғана ақыл айтатын - осы әке. Әкені ардақтап, құрметтеп, жаман жағынан емес, жақсы жағынан көрініп риза етуіміз керек. Ренжітпей бізді қалай аялайды, бізде солай аялап қадірлеуіміз керек. Әке әрқашан бізге ыстық, біз үшін әкенің орны бөлек. Әкеміз бізді үлкен болып борышын өтейді деп ойлайды, үміттенеді. Біз әкеміздің үмітін ақтауымыз керек. Әкеміз «Міне біздің баламыз мектеп бітірді, үлкен азамат болды, ертең үлкен мамандық иесі болады» деп ойлайды. Ал, ертең мектеп бітіргенде сауатсыз, әрі тәртіпсіз болып шықсаң, онда сенің ата - анаңның үмітін ақтамағандығың. Сен тәртіпсіз болсаң «Оған әкесі тәртіп үйретпеген, өзі кішкентай кезінде солай тәртіпсіз болған» деп айтады. Сен сол арманын ақта. Мен әкемді жанымдай жақсы көремін. Қазақ халқы қашан да бала тәрбиесіне аса бір сыни көзбен қараған. Бала  оң-солын тани бастасымен ата-ананың, достарының, араласатын ортасына қарап жеке тұлға қалыптасады. Ананың аялы алақанымен қатар әкенің де бала тәрбиесіне аса зор ықыласпен, айрықша ынта-жігермен ат салысу керек. «Ана көрген тон пішер, әке көрген оқ жонар» демекші ер бала әкесінің іс-әрекеті, мінез-құлқына қарап еліктей бастайды. Қазақ халқында ер бала тәрбиесіне ерекше көңіл бөліп, олардың шаңырақ иесі, бір ауылдың, бір әулеттің көшбасшысы, арқа сүйер азаматы болып қалыптасуына әкенің ықпалы зор екенін білеміз. Қазақ тарихына көз жүгіртсек, бала Абайдың әке алдындағы өзін-өзі ұстауы, әке қаһарынан қаймығуы, әке сөзін аяқ асты етпей ұғынуы, оны орындауы- осының бәрі ер бала өміріндегі әке тұлғасының аласармас асқар тау, белесі " екендігі жөнінде үлкен ой қозғауға болады. Қалай десек те, "Әке-балаға сыншы",-деп жатамыз, өз ұрпағының нағыз азаматы болып өсу, өспеуі айналып келгенде, "Әке" атты ұлы тұлғаға тірелері хақ. Сондықтан әкелер үнемі бала тәрбиесіне жіті қарап, болашақ ұрпағының халқы сүйер азаматы болып өсуіне ықпал жасап отырса демекпін!

Пайдаланылған әдебиеттер:

1. Ө. Тұрманжанов. Қазақ мақал-мәтелдері. А.,1997,

2. Т. Смаилова. Қазақ мақал-мәтелдері. А., 2003.

3. Ә. Қайдар. Халық даналығы. А., 2004. 4. Б. Адамбаев. Қазақ мақал-мәтелдері. А., 1986.


«От» концептісінің семантикалық өрісі

Бұғыбаева Әсем,

ҚазМемҚызПУ-дың 4-курс студенті,

Ғылыми жетекшісі: ф.ғ.к., доцент Ж.К. Отарбекова

Адамзат қоғамы дамып, өндіріс, мәдениет, ғылым өрбіген сайын, адамның танымдық, ұғымдық ой-өрісі арта түсетіні заңды құбылыс. Санада қалыптасқан ұғымды танудағы шеңбері де кеңейе түсетіні де белгілі.Бұл қызметті жүзеге асыратын когнитивтік бірлік – концепт. Концепт – қазіргі таңдағы гуманитарлық ғылым салаларының көпшілігінде негізгі категория, түсінік ретінде қарастырылып келе жатқан ұғым. Концептінің терминдік мағынасының тарихи дамуына көз жүгіртсек, оның «ұғым» сөзімен мазмұндас болғанын байқауға болады. Алайда лингвистиканың қазіргі сатысында концепт ассоциялар мен моделдердің, танымдағы құбылыстардың жиынтық көрінісіне ие болып отыр. Концепт және концептілік талдау мәтінге бағынышты, мәтін мазмұнына тәуелді. Жекелеген тілдік бірліктердің қолданыстағы толыққанды сипатын қөркем әдеби туындылар арқылы тануға болады. Олай болатын себебі көркем мәтіндегі әлемнің түзілісі, ондағы бейнелер мен автор ұсынған концепцияның іргетасы жекелеген сөздердің концептілік өрісіне негізделіп құрылады. Қазақ тілінің әр сөзіне үңіле қарасаң, қаншама мағына, қаншама мән жатыр. Оларды түбегейлі аша беру оңай іс емес. Осындай жайды ескере келе күнделікті өзіміз мән бермей жүрген «от» лексемасына келетін болсақ, оның жалын, алау, өрт сияқты синонимдес мәндері бар. Қазақ халқында «От жақпаған үй – қорамен тең, Кісі көрмеген үй – моламен тең» деген астарлы өзіндік мағынаға толы мақал бар. Осы сөзден-ақ оттың тұтануы шаңырақтың тұтануымен тең екенін көрсетеді. Ал қазіргі таңда отсыз ешқандай қимыл-қозғалысқа бара алмайтын секілдісің. Себебі, адамның әрбір әрекеті от арқылы пайдаланылатын заттарға тәуелді. Тіпті, жейтін асынан бастап, қолындағы ұялы байланысқа дейін оттың күшіне келіп тіреледі. Оттың сондай қасиеті адамға жылу беріп жағдайын жасап қойғанымен, бір сәтте бәрін күл-талқан етеді. От –түркі халықтарының шаруашылық, мәдени өмірінде ерекше маңызға ие. Көшпелі халықтың тұрмыстық жағдайы үнемі отпен байланысты болып келді. Сол себепті де ұлт санасында отқа байланысты отқа май құю, отпен аластау, сияқты ырым – жоралғылар, От – Ана сынды тотемдік түсініктер қалыптасты. Оттың ұлт ұғымындағы орны туралы Ш.Уәлиханов: «...барлық шамандық салттың ішінде отқа табыну қазақтарда әлі күшінде. Қазақтар отты әулие деп санайды. Осы жоғары құрметтеудің белгісі ретінде, қазақтар моңғолдар сияқты отты ана деп атайды. Отта тазартушы қасиет бар деп түсінеді, екі оттың арсынан өткізіп тазартады. Оны «аластау» дейді. Қыстаудан көшкенде көшті екі оттың арасынан өткізеді» деп жазған болатын. Түркі тілдес халықтардың көпшілігінде отты жоғары бағалап, құрмет көрсетіп, оған сыйынған. От ұйғыр, қырғыз, қарақалпақ, қарачай-балқар тілінде – от; өзбек, татар тілдерінде – ут; азербайжан тілінде – од деп аталады. От культі культердің ішіндегі ең маңыздысы. От сөзінің өте жоғары қастерленіп, құдай сөзімен тең қолданғанын тіліміздегі «От ана» тіркесінен байқауымызға болады. Хакас тілінде «От атан» деп әйел от құдайын айтқан, Бутанаевтың сөздігінде бұл сөз «Почтительное обращение к богине огня» деп түсіндіріледі. Осы мағынада «От ине», «От инезі» тіркестері де әйел от құдайына қаратып айтылған сөздер, оның қазақша мағынасы «От ене, от енесі, от иесі». «От иесі» матриархат дәуірінен қалған. Хакастардың дәстүрлі түсініктері түсініктері бойынша От құдайы «От – ине – От ене» жылу, жарық берген. Үнемі отбасын, ошақ қасын зияндық күштермен аман сақтап отырған. Үй иесіне байлық пен бақыт әкелген. Ертедегі адамдар отты жанды құбылыс ретінде қабылдап, оған адамға тән эмоцианалдық реңктер беріп отырды: «отын салсаң жанады – ол тамақ жегені, су құйсаң өшеді, ол ажал келгені». Демек, ол адам сияқты «туады», «өледі». От лаулап жанса – қуанғаны, бықсыса – ренжігені. От ерегісіп, ашуланса өш алады, айналаны өртеп, құртып жібереді деген. Отқа байланысты әдет-ғұрыптар, аңыз-ертегілерде жалмауыз кемпір бейнесі от (ошақ) иесі ретінде суреттелінеді.

Ал енді «от» сөзінің ішіне зерттеу жасасақ:



  1. От зат1. Ағаш, көмір, газ, мұнай т.б. түрлі материалдардың жарық пен аса күшті қызуды шығарып жанып, алаулаған жалыны, яғни химиялық әрекеттің нәтижесі. Бұл – жедел өтетін, жарық пен жылудың бөлінуімен қатар жүретін әрекет.

  2. ОТ2. зат. Малға азық болар шөп. [1.]Отқа жіберді [қойды]. Жайылымға жіберді. Оттан қалды. Шөп жей алмады, жайылмады. Оты қанды. Көп жайылып, әбден тойынды. Оты қашты. Жердің шөбі таусылды. Отын оттап, суын ішті. [су сулады]. Біреудің жерін мекендеді; бас паналады, арқа сүйеп күнелтті деген мағынаны да береді екен. Әрине, зерттей берсек қаншама ауыспалы мағынада да көптеген қырлары баршылық.

Адамзат қоғамының алғашқы кезеңдеріндегі синантроптар мен неандертальдықтардың өздері де пайдаланған. Алғашқыда найзағай түсіп, қураған шөптер мен ағаштардың өртенуінен шыққан табиғи от пайдаланылды. Шамамен жоғарғы палеолит дәуірінде адамдар екі ағашты бір-біріне үйкеу арқылы от тұтатуды үйренген. Ал шақпақ тас, ұшқынын пайдалану әдісі XIX ғасырда сіріңке жасалғанға дейін қолданылды. От адамды табиғат күшінен үстем етті және хайуанаттар дүниесінен біржолата бөлді. Адамдар отты құдыретті күш, шарапатты әулие деп ұқты, көптеген халықтар отқа табынды. От тамақ пісіру, үй жылыту, жарық және жыртқыш аңдардан қорғану құралы болды. От қызуымен металл қорытып, қару-жарақ соғылды. Қазіргі таңда қоғамдық өмірде оттың алатын орны зор болып келеді. Оны түрлі жол арқылы тұтатуға болады. Ең оңай жолы – жанар-жағармай қолдану. Әрбір жанар-жағармайдың өзінің жану температурасы болады. Бір ғана сіріңкенің көмегімен тұтас ағашты жағып жіберу мүмкін емес. Өйткені, бұл әрекет кезінде оттегі аз мөлшерде бөлінеді. Отты салқын судан гөрі, ыстық су тез сөндіреді. От буға байланысты өшеді екен. Бу ыстық болған сайын , оттың сөндірілуі де жеделдей түседі. Әрбір шырақтық жалынында алмаздар болады. Шырақ жанған сәтте секунд сайын жалыннан 1, 5 миллинон алмаздың нанобөлшегі бөлінеді екен. Алайда, олар тез жанып кетеді немесе көмір қышқыл газға айналып кетеді.От - түрлі материалдардың ( газ, көмір, мұнай, ағаш т.б.) жарық пен қызу шығарып жануы болып табылады.

«От» сөзі табиғат құбылыстары бойынша:



  • Күн

  • Найзағай

  • Жанартаулар

  • Кемпірқосақ сынды табиғат атаулары оттан тұрады. Сондықтан бір жағынан жақсылық әкелсе екінші жағынан өз зиянын да тигізіп жатады.

Наным-сенім бойынша:

  • Өлікті өртеу

  • Отқа табыну

  • Аластау

  • Тозақ оты

Шоқан Уәлиханов шығармаларынан суггестизм құбылысын "отқа" байланысты көптеп кездестіре аламыз. Мәселен:




От - шамшырақ

От - аластаушы құрал




От – емші.


От

От - әулие




От - шырақ



Өлікті өртеуші

ОтАна


От - әулие. От әулие киелі болып саналады...Ошақтағы отты басуға немесе түкіруге болмайды. Қарғыс ұрады...Жаңа түскен келін әуелі өз отауына кірмес бұрын, атасының үйіне кіріп, тағзым етуге тиіс, содан соң қалыңдық, отына бір қасық май тамызуы керек. Бұл ырым - кәдені "отқа май құю" дейді. Жас келін сәлем еткенде "аруақ разы болсын" деп, тізе бүгіп, еңкейіп, маңдайын еденге тигізеді.[2,154].

От - емші. Отпен емдеудің бір түрі: малдың жеті мүшесінен жеті жапырақ ет кесіп алып, отқа қақтап ауырған жерді қыздырады (әсіресе сарп ауруында). Осындай отпен емдейтін аурулардың қатарына сарп та жатады. Сарп кезіндегі - аяқтың сырқырап ауруы, қазақтардың ұғымында, ескі жұртта абайламай жүргеннен, Монғолдарда да дәп осылай ұғынады. Тіпті, осы сарпқа байланысты монғолдарда аңыз бар: Иргене-хон қойнауынан шыққанда қоңыраттар, басқа, қарсылас тайпалардың асылдарын таптап, содан аяқтары қақсап - сарп ауруымен ауыратын болған деседі. Аурудан тазарту үшін отқа жез шөмішті қып-қызыл етіп қыздырады, сонан соң қызған шөмішке май құйып, көк шүберек салады, шүберек пен май тұтанып жанғанда, шөмішті аурудың бетіне жақындатып, шөмішке суық су құяды, осы кезде шөміштен қатты бу шығады. Емдеудің бұл түрін желұшық (желмен ұшықтау, ырымжоралық емдеудің түрі) дейді. Жаңа туған айды көргенде үш рет тізерлеп отырып, үш рет еңкейіп мінажат етеді де, сол мінажат еткен жерденшөп жұлып алып, жанып жатқан отқа тастайды. Көптеген аурулар оттың киесінен болады деп түсініп, сондықтан оттың киесімен емдейтін болған [2,154-155].

От - шамшырақ. Адам өлгенде аруағына арнап, қырқына дейін қырық күнде, әр күн бір шырақтан қырық шырақ жағады, немесе әр күнде он шырақтан төрт күн шырақ жағады. Шырақты оң босағаға жағады. Шырақ жағу себебі, өлген кісінің аруағы қырық күнге дейін үйіне келіп, балаларының жай-күйін біліп жүреді. Сондықтан күн батып, қараңғы түскенде есікті айқара ашып, босағаға ақ киіз төсеп, бір тостаған қымыз қояды, өстіп өлген адамның аруағын күтеді. Үйдегілер өлген адамға құран оқып, тостаған қымыз қойып, шырақ жағады. Аспандағы әр жұлдызды, әр адамның жаны деп түсінеді. Егер бір жұлдыздың ағып түскенін көрсе "Менің жұлдызым жоғары!" деп, екі рет айтады. "Жан біреу-ақ, ерте ме, кеш пе, тірі пендеге бір өлім бар деп мінажат етеді"2,155]

От - аластаушы құрал. Отқа табыну, бұл жөнінде Банзаров өте дұрыс пікір айтқан: "шаман дініндегі халықтар отқа табыну ғұрпын парсылардан алған, көк тәңірі, Хормуздағыдай". Жақсылық және жамандық тәңірі, отқа табынушылық, мүмкін, шамандық өнердің өзі де (тек шамандық қана емес) парсылардан келген шығар, аспан туралы дулизм ше: аспанның көгі - материя, ал мәңгілігі - тәңірі...Барлық шамандық салттың ішінде, отқа табыну қазақтарда әлі өз күшінде. Қазақтар отты әулие деп санайды, осы әулие атауымен мұсылман тақуаларын да атайды. Аса жоғары құрметтеудің белгісі ретінде, қазақтар монғолдар сияқты отты - ана деп атайды. Отта тазартушы қасиет бар деп түсінеді, екі оттың арасынан өткізіп тазартады, осы тазартуды қазақтар аластау дейді. Қыстаудан көшкенде, олар көшті екі оттың арасынан өткізеді. Ел алдында ант берген адам да отпен тазалануға тиіс. Қазақтарда от үйдің киесі, шамшырағы, сондықтан да жаңадан түскен жас келіншек үлкен үйдің отына тағзым етуге (сәлем етуге) тиіс. Бұл салт (жаңа түскен жас келіншектің отқа тағзым етуі), монғолдарға неке қию үрдісінде жасалады. Монғолдарға қарағанда, қазақтардағы отқа табыну үрдістері ұмтыла бастағаны сезіледі.

От - шырақ. Отқа құрбандық ретінде, қазақтарда май қолданылады. Ал, құрбандық шырақтары немесе балауыз шамдар ақ мақтадан, не қытайдың көк түсті қағаз матасына май сіңдіріп, ортасына шиден жіңішке сабақ қойып жасалады. Шырақтың ұзындығы бір шынтақ болады. Мақтадан жасалған шырақтар өлген адамның ғана басына қойылады, әр күнде оннан, төрт күнде қырық шырақ жағылады. Кейбір ауруларды шаман емдегенде де ақ және шырақтар үштен жетіге, тоғызға дейін қойылады [3,176;177;178].

Міне, осындай оттың қасиетін қарастыра келе, ішіндегі мән-мағынаға толы қазыла беретін пайдалы металлдар секілді ұғымдар екенін түсініп жеттік.



Пайдаланылған әдебиеттер

1.Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі. 4-том.

2.Ш.Уәлиханов таңдамалы» Алматы «Жазушы» 1985, 2-бас., 560 бет

3.Сүйерқұл Б. «Хорезмидің Мухаббатнамесіндегі» (XIVғ.) лингвосемиотикалық кеңістік. Алматы, 2011ж.


20.YY’dan günümüze kazak türkologlari

Tuğba Özenç

Nığde Üniversite öğrencisi, (Türkiye)

Ғылыми жетекші: ф.ғ.д., профессор Қ.С. Қалыбаева

Türkoloji (Osmanlıca Türkiyat) veya Türklük bilimi, Türk Halkları ve özellikle Türk dil ve lehçeleriyle ilgilenen bilim dalı. Türk dilini, edebiyat, tarih, din ve Türk toplumlarının manevi, maddi kültürünü sistematik şekilde toplar ve araştırır. Geçmiş ve günümüz Türkçesi ve Türk toplumları ana konusunu oluşturur. Bu bilimde uzmanlaşan kişilere Türkolog denir.

Bu makalede biz 20. Asırdan günümüze Kazak Türkologlarını ve calışmalarını ilim dünyasına tanıtacağız.

20. yüzyılın başında, Çar döneminde Kazak dil biliminin gelişimi Ahmet Baytursunov’un (1873-1937) adıyla anılır. Ahmet Baytursunov’un Kazak Dilbilimin babası diye anılması bundandır.Kazak alfabe ve imlasının esaslarını belirleyen Ahmet Baytursunov, Kazak Türkçesinin cümle kuruluşunda yer alan yabancı unsurların cümleden çıkarılması konusunda da çalışmalar yapmıştır. Kazak dil biliminin gelişmesine Ahmet Baytursunov’un yazdığı ders kitapları etkili olmuştur.Mesela; 1912 yılından 1925 yılına kadar yedi kez basılan “Oquv quralı” (Ders Kitabı) Kazak çocuklarının ana dillerinde eğitim almaları ve aydınlanmalarına büyük oranda tesir etmiştir.

Kazak kelime bilimcileri Türkoloji tarihinde ilk kez 10 ciltlik izahlı sözlük yayınlamışlardır. İlk kez “Abay Tiliniñ Sözdigi” hazırlanmış, Kazak dil bilimcileri ana dillerinde Rus ve Kazak dillerinin karşılaştırmalı gramerlerini yazmışlardır. Kazak Türkçesinin tarihini araştıran bilim adamları Kazak Türkçesinin ilk etimoloji sözlüğü ve diyalektoloji uzmanlarının hazırlamış olduğu diyalektoloji sözlüğü de bu ilk eserler arasına girer. İ.K. Keñesbayev’in hazırlamış olduğu deyimler sözlüğü de Türkoloji sözlüğü de ilk kez yayınlanan değerli eserler arasındadır.

1920-30’ lu yıllarda Kazak kültürel kalkınma sahasında bir çok çalışmanın olduğu görülür.1944 lı yıllarda çıkan 2. Dünya savaşı ve Sovyet döneminin sıkı kuralları etkili olmuş birçok Kazak aydını Sovyet Yönetimi tarafından öldürülmüştür.

1962 yılında Kazakistan’daki halkların edebî dillerinin gelişimine yönelik toplantı 1966 yılında,Türk lehçelerinin gramer meselelerine yönelik ulusal toplantı 1968 yılında dil kültürüyle yazılı basının dil meselelerine yönelik ulusal konferans 1969 yılında Türk lehçelerinin istatistik ve haberleşme bakımından araştırılmasıyla ilgili Sovyetler birliğini kapsayan konferans 1973 yılında, Türk lehçeleri diyalektolojisine yönelik konferans ve S. Malov’a ait ulusal konferans 1976 yılında Türklük bilimi meselelerine yönelik Sovyetler Birliğinin tamamını içine alan konferanslar yapıldı. Bu konferans ve toplantılar Kazak dil biliminin çetin problemlerinin ele alınıp bunların bundan sonraki gelişim istikametleri belirlendi.Yine Orta Türkçe dönemindeki eserlerle ilgili Ğ. Aydarov, Ä. Qurışjanov, M.Tomanov “Eski Türki Jazba Eskertkişterinin Tili” (Eski Yazılı Abidelerin Dili) (1971), T.Qordabayev’in “Tarihi Sintaksis Mäseleleri” (Tarihi Sentaks meseleleri) (1964), M. Tomanov’un, “Qazaq Tiliniñ Tarihi Gramatikası” (Kazak Türkçesinin Tarihi Grameri (1981) adlı yüksek öğretim öğrencilerine yönelik hazırlanan çalışmalar yayınlandı.Bunun gibi Ä. İbatov’un“XIV Ğasırlardağı Handar Jarlığının Tili” (XIV. Yüzyıllarda Hanların Emirlerin Dili) (1990), Ä. Qaydarov, M. Orazov “Türkitanuvğa Krispe” (Türklük Bilimine Giriş) (1992), R. Sızdıqova, M. Kogeldiyev “Qadırğali Biy Qosımulı jäne Onun Jılnamalar Jiynağı”

(Kadırgali Bey Kasımoğlu ve Onun Yıllıklar Külliyatı (1991), M. Tomanov “Türki Tilderiniñ Salıstırmalı Grammatikası” (Türk Lehçelerinin Karşılaştırmalı Grameri) 1992”,Ğ. Aydarov “Köne Uyğur Jazba Eskerkişterinin Tili” (Eski Uygur Yazılı Abidelerinin Dili) (1991), “Orhun Jazba Eskertkişteri” (Orhun Yazılı Abideleri) (1995) Ä. Ahmetov “Türki Tilderindegi Tabuv men Evfemizmder” (Kazak Türkçesinde Tabu ve Güzel Adlandırmalar) (1995) tarzında kitaplar yayımladılar.

Türk bilimine büyük katkıları olan A.S.Amanjalov,2 Haziran 1934 yılında Almatı’da doğmuştur.Lise eğitimini 1952 yılında Almatı’da bulunan Rus Lisesi’nde tamamlayan bilim adamı,M.V.Lomonosov Moskova Devlet Üniversitesi Filoloji Fakultesi Doğu Şubesine kabul edilir.Moskova Devlet Üniversitesi Doğu Dilleri Enstitüsü Türk Filolojisi Anabilim dalından 1957 yılında mezun olan Altay Sersenoğlu Amanjalov,lisansüstü çalışmaları için aynı üniversiteye devam eder.Danışmalığını Prof.V.M.Nasilov’un yapmış olduğu “Eski Türk Yazıtlarının Dilinde Fiil Çekimi” konulu yüksek lisans tezini 1963 yılında tamamlamıştır.1957-1960 yılları arasında ve 1964 yılında Kazak SSCB İlimler Akademisinde öğretim görevlisi olarak çalışmıştır.1966 yılında Kazakistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti Yüksek ve Orta Öğretim Bakanlığı tarafından Kazak Devlet Kız Pedagoji Enstitüsü Kazak Dili bölümüne atanmıştır.Burada 1979 yılının Eylül aynına kadar okutman,doçent,profesör ve bölüm başkanı olarak çalışmıştır.

El Farabi Milli Üniversitesi’nin önde gelen profesörlerinden biri olan Altay S. Amanjalov,1979-1995 yıları arasında Genel Dilbilimi Fakultesi’nin dekanlığını yapmış ve 1995 yılı Nisan ayından itibaren aynı fakultede profesör olarak çalışmıştır.Bu yıllarda kendi alanıyla ilgili pek çok ders ve konferans vermiştir: “Türk Filolojisine Giriş”, “Eski Türk Dili”,Türk Dillerinin Karşılaştırmalı Dilbilgisi”,”Genel Dilbilimi”,Grafik Dilbiliminin Problemleri”.

Pedogoji Enstitüüsinde çalıştığı yıllarda Öğrenci Bilim Topluluğu Dil Derneği’ne danışmanlık eden bilim adamı, aynı zamanda dil uzmanlarını hazırlayan komitenin başkanlığını yapmıştır.Enstitüde okuttuğu dersler arasında “Türkolojiye Giriş”,Eski Türk,Arap,Latin Grafiği”,”Kazak Dili Tarihi Grameri” ve “Rus ve Kazak Dillerinin Karşılaştırmalı Dilbilimi” önemli yer tutar.

Dil ve yazı tarihinin pek çok alanını kapsayan araştırmalar yapan ünlü filolog Türk Dillerinin Tarihi Grameri,Eski Türk Dillerinin Yazı Tarihi alanlarında sayılı uzmanlardan biri olmuştur.Amanjalov’un Türk Dilbilimi hakkında iki yüzden fazla eseri yayımlanmış ve bunların bazıları yurt dışında basılmıştır.1969 yılında Moskova Bilim Yayınevinde yayımlanan “Eski Türk Yazıtlarının Dilinde Fiil Çekimi”adlı monografisi uzmanlar tarafından takdir görmüştür.Takdir gören bir diğer önemli çalışması ise 1975 yılında yaptığı doktora tezidir.”Eski Türk Yazıtları Tarihinde Materyal ve Araştırmalar adlı bu tez dil tarihi bakımından temel bilimsel bir çalışma olarak değerlendirilmiştir.

Araştırmacı,2003 yılnda Almatı’da yayımlanan “Eski Türk Yazısının Tarihi ve Teorisi” adlı monografisinde runik yazısının sistematik-grafik tasvirini vermiş,epigrafik materyaller toplamış ve runik alfabenin oluşumuyla ilgili önemli teorik sonuçlara ulaşmıştır.Dilbilim alanında yapmış olduğu bu araştırmalar eğitim sistemine önemli katkılar sağlamış ve derslerde okutulmaya başlanmıştır.Kazakistan’ın çeşitli üniversitelerinin dilbilimi bölümlerine ilmi metodoloji konusunda katkılar sağlamış ve Pekin,Taşkent,Ufa,Şimkent,Traz,Pavlador gibi başka şehirdeki üniversitelerde dersler vermiştir.1980 Yılında Leningrad Devlet Üniversitesi’nde Genel Dilbilimi alanında çalışmalar yapan Amanjalov,burada uzmanlık kazanmıştır.1986 yılı Eylül ayından 1987 Mart’ına kadar Çin Halk Cumhuriyeti Pekin Üniversitesi’nde Genel Dilbilimi alanında bilimsel çalışmalarına devam etmiş 1988 yılında eski Türk yazı çalışmalarını topladığı “Babalar Sözi”(Atalar Sözü) adlı kitabını Pekin’de yayımlamıştır.1993-1994 yılında Türkiye’ye misafir öğretim görevlisi olarak gelen filolog,Karadeniz Teknik Üniversitesi’nde “Çağdaş Kazak Dili” ve “ Türk Dillerinin Karşılaştırmalı Dilbilgisi” derslerine girmiş ve bu konularda seminerler vermiştir.”Ortak Asil Miras”adlı kitabı Trabzon’da Kazak ve Türkiye Türkçelerinde yayımlanmıştır.

Amanjalov,Filoloji Fakultesi’nin Kazak bölümü için program hazırlamış ve metodolojik çalışmalar yayımlamıştır.1980’de “Eski Türk,Arap ve Latin Grafiği”,1982’de “Dil Bilimine Giriş’1983’te “Genel Dilbilimsel Disiplinlerin Programı”,1983’te “Türk Dili”adlı ders kitabı yayımlanmıştır.

Türk dünyasının ve dilbilimin büyük ilim adamı olan Altay Sersenoğlu Amanjalov ne yazık ki 9 Ekim 2012 tarihinde aramızdan ayrılmıştır.

Kalıbayeva Kalamkas 1965 yılında Kazakistan’ın sağ tarafında yer alan Çimkent şehrinde dünyaya geldi.

Kalıbayeva K.S.2009 yılında Türk Dillerindeki Deyimler (Kıpçak Grubu Hakkında Büyük Monografyası) yayımlandı.Bu monografyada Türk Dillerinin Kıpçak Grubundaki 7 lehçenin deyimleri karşılaştırıldı.Bu monografiyadasırasıyla;Kazak,Tatar,Başkurt,Karakalpak,Karaçay-Balkar,Kumuk ve Karayım dillerinin deyimlerinin farkları gösterildi.

Eserlerinden bazıları;




Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   10   11   12   13   14   15   16   17   ...   28




©engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет