354
мыңшылар
(қозғалысы),
мұнайшылар, мұнай өндіруші
сияқты сөздер
жиі көрінді. Сондай-ақ тікелей соғысқа, әскери құрылымға қатысты
жеңіс
(қоры),
қорғаныс
(қоры)
жауынгер, жауынгерлік
(тапсыр-
ма),
қарақағаз, ұшқыш, барлау, жарылыс
сияқты жаңа мағынаға ие
болған неологизмдер де актив қолданылды.
1941-1945 жылдардағы
екінші дүниежүзілік соғыс кезеңі, өзге
тілдер сияқты, қазақ тілінің де
сөздік қазынасына ұрыс-соғысқа,
тылдағы ел тіршілігіне қатысты көптеген жаңа бірліктерді қосты.
Олардың бірқатары таза неологизмдер (төл және кірме) болса,
енді бірсыпырасы аэлогизмдер, яғни қолданыста «қайта тірілген»
байырғы сөздер болды (
тіл
– жаудан
тіл
ұстап әкелу,
аран
– танкіге
қарсы
аран
орнату). Қазақ халқының санғасырлық тарихында ұрыс-
соғыспен өткен замандары аз болған жоқ, сондықтан әскери лек-
сика қоры айтарлықтай мол болды. Ал 40-жылдардың
және одан
кейінгі кезеңдерде қолданысқа түскен әскери сөздер мен тіркестердің
едәуір бөлігі
жаңа бірліктер
, оның дабасым көпшілігі шеттілдік
бөгде сөздер болды. Бұл жаңалықтар –
XX ғасырдың техникалық
дамуына орай пайда болған жаңа қару-жарақ атаулары, соғыс-
ұрысқа қатысты қимыл, іс-қарекеттердің,
амал-тәсілдердің атаула-
ры болғаны түсінікті. Бұл соңғы лексикалық топ – негізінен, орыс
тілінде қолданылған сөздер (орыс тілінің өзінің және шеттілдік кірме
сөздер) болды.
Дивизия, полк, генерал, офицер, ефрейтор, солдат, ав-
томат, пулемет, миномет, истребитель, самолет, танк
дегендер-
ден бастап, жүздеген әскери лексика қазақ тілінде күні бүгінге дейін
қолданылып, «кірме» (қабылданған, енген) сөздер тобын құрайды.
1940 жылдардан 1970 жылдарға дейінгі аралықта да қазақ тілінің
лексикалық құрамына сыртқы факторлардың ықпалы аз болған жоқ.
XX ғасырдың 40-50 жылдарында қазақ лексикасының сөздері
толығуынан гөрі орыс тілінен сөз
қабылдау немесе сөз алып
қолдану арқылы молайғаны байқалады, бұл кезеңде тек ғылыми-
техникалық терминдер ғана емес,
саяси-әлеуметтік, мәдени-рухани
дүниелік сөздердің де басымы орыс тілінен алынып, сол күйінде
қолданылғандар болып шықты: осы кезеңдерден бастап қазақ тілінің
«орыстану» сипаты күшейді.
Өмірдегі барлық құбылыстар сияқты, қазақ тілінің дамуында да
«толқынды толқын қуалап» дегендей, 60-70-жылдарда лексикамызды
«қазақыландыру» әрекеті де қосамжарлана жүре бастады:
балмұздақ,
аялдама, оқулық, оқырман, көрермен, үшсайыс, бессайыстар
– 60-70-
жылдардың туындылары.
Ал
Достарыңызбен бөлісу: