Мотивацияның іс- жүргізушілік (процессуалдық) теориясы. Процессуалдық теорияда адамдардың әртүрлі мақсаттарға жетулері үшін өз күшін жігерін білуі және мінез- құлықтардың бір түрін таңдауы талқыланылады.
Іс- жүргізушілік теориясы қажеттіліктердің болатынын теріске шығармайды, бірақ адамдардың мінез- құлықтарын тек қана солар анықтайды дегенмен келіспейді.
Процессуалдық теория бойынша тұлғаның мінез – құлқы оның сезінуі мен күтуінің (функциясы) қызметі болып табылады. Ол берілген жағдайға тәуелді.
Мотивацияның үш негізгі процессуалдық теориялары бар:
Күту теориясы;
Әділеттілік теориясы;
Портер – Лоулер (моделі) үлгісі.
Күту теориясы. Бұл теорияның негізін Виктор Врумның еңбектерінен көруге болады.
Күту – бұл белгілі бір жағдайдың ықтималдығын бағалауы болып табылады.
Мысалы, көптеген адамдар оқуды бітіргеннен кейін жақсы жұмыс табылатынын күтеді және ол жұмысты шынайы беріліп атқарса қызметінің өсетініне де сенеді.
Еңбекке деген мотивацияны талдау кезінде күту теориясы үш өзара байланысты бөліп көрсетеді:
Еңбек шығындары – нәтижелер;
