ISSN 2411-6076, еISSN 2709-135X TILTANYM № 2 (90) 2023 https://www.tiltanym.kz
72
© А.Байтҧрсынҧлы атындағы Тіл білімі институты
Абайда қазақы ҥлгіде жазылған фонетикалық ҿзгешеліктердің ең кҿп мысалдары «о»-лардың
«а» дыбысымен жазылуы жҽне дауыссызбен басталатын кірменің
алдына езулік дауысты
дыбыстың қосылып жазылуы екені аңғарылады. Қолжазбадағы
салдат, абразавание, адвакат,
винават, дазнание, ваеннай
деп оқылғаны осының анық дҽлелі. Ал кірме атаулардың алдынғы
дауыссыз дыбысына дауыстылардың қосылып жазылуына байланысты
ырас, ылаж, ырас, ысшот,
ыстаршын, ысдраваймыслящий, Афлатҧн
(Платон),
т.б. мысалдарды келтіреміз.
Осындағы
кейбір атауларды қазіргі жинақтардағы ҿлеңдерде «ы» дыбысынсыз бере отырып, ҿлеңнің буын
ҧйқасының бҧзылуына алып келеді. Қазіргі баспаларда буын саны жағынан сҽйкессіздік
Орыс сияз
қылдырса / Болыс елін қармайды. Қу старшын, аш билер / Аз жҥрегін жалғайды
деген сегіз
буынды шумақтың ҥшінші
жолының
старшын
деп ҽдейі ҿзгертіліп, жеті буына тҥсіп қалуынан
кҿрінеді.
Кісі аттарының жазылуында да қазіргі жинақтармен ҥйлесе бермейтін тҧстар жоқ емес.
Мақалада
Афлатҧн, Сакрат, Соһрат, Аристодим, Зефҥксіз
деп жазылған тарихи тҧлғалардың
емлесіне назар аударылды.
Екінші қара сҿздегі ноғай (Абайша татарлар) халқына қатысты қазақ ауылдарындағы
ҽңгімені жеткізендегі
бакалшік
сҿзінің тҥпнҧсқа қолжазбада
бҧһалшік
болып
жазылғанына
қатысты жаңа пікір ҧсынылды.
Абайдың қолжазбаларын оқып талдағандай, ХХ ғасыр басындағы ҿзге ақын, қайраткер,
жазушылардың тілін қолжазбадан оқып зерттесе, орыс тілінен енген сҿздердің қазақ тілінің
сингармонизм заңына сҽйкес жазылғанын анықтауға болары сҿзсіз. Бҧл
ең алдымен
қолжазбалардың Кеңес дҽуірінде кирилл ҽліпбиіне кҿшірілгенде, «орысшаны» қате жазуға
болмайды деген ҧстанымнан туған болса керек. Ал қазіргі кезде сол қолжазбалар қолымызға тиіп,
оларды қайта оқығанда автордың еңбегіне қиянат жасамай, тҥпнҧсқада қалай жазылған болса,
қалың оқырманға сол қалпында ҿзгеріссіз ҧсыну қажет деген ҧстанымды басшылыққа алған
дҧрыс деп санаймыз. Жалпы тҥпнҧсқа мҽтінді оқуда, ҽр кезеңде
жазылған еңбектер мен
қолжазбаларды, жазба ескерткіштерді қайта хатқа тҥсіру немесе бастырып шығару кезінде осы
ҧстанымды орнықтырған орынды. Мҧндай ҧстаным – ҽр автордың ҿзіндік сҿз қолдану, стиль
ерекшеліктерін ҿз қалпында сақтап кҿрсету ҥшін де, сонымен қатар жалпы қазақ ҽдеби тілінің ҽр
кезеңіне тҽн сипатын қаз-қалпында танып, оның даму барысын, ҿзгерістерін анықтау ҥшін де ҿте
маңызды.
*
Мақала ҚР ҒЖБМ Ғылым комитеті қаржыландыратын «AP13268734 − Абай жҽне
Шҽкҽрім тіліндегі кҿнерген сҿздердің семантикасы жҽне тҥп-негізі» деп аталатын жобасы
аясында орындалды.
Достарыңызбен бөлісу: