Егер бір уақытта қолданылса, дәрілік заттардың молекулалары бионысаналармен ғана емес, сол сияқты өзара да әрекеттесуі мүмкін.
Бірнеше дәрілік препараттың бір мезгілде тағайындалуы (полипрагмазия) фармакологиялық әсердің басталу жылдамдығының, оның сипаттылығы мен ұзақтығының өзгеруіне әкелуі мүмкін.
Синергизм (грек. syn - бірге; erg - жұмыс) – бірге қолданылған екі дәрілік препараттың біріккен күшті әсері, ол препараттардың жеке әсерлерінің қосындысынан жоғары болады. Мұндай синергетикалық әсердің пайдалы болуы міндетті емес, ол кейде қауіпті де болуы мүмкін.
Антагонизм (грек. anti - қарсы; agon - күрес) – бір дәрілік препарат әсерінің, бірге қолданылғанда, екіншінің әсерінен азаюы немесе толық жойылуы. Улану барысында дәрі ретінде қолданылатын химиялық антагонистер антидоттар (уға қарсы) деп аталады.
Кейбір жағдайларда антидоттар умен тікелей әрекеттеспейді, олар ағзада уды бейтараптайтын заттарды туындатады. Цианидтермен уланғанда антидот ретінде азоттықышқыл натрий қолданылады, ол қан гемоглобинін метгемоглобинге айналдырады, ал соңғысы цианды қосылыстармен әрекеттесіп, оларды заласыздандырады.
