жейді жэне сол максаттарға жету үшін дұрыс әрекет етеді, яғни көп жағдайларда «парасатты» іс-қимылдар жасайды; бірак сонымен катар немесе осы максаттардың өзі «мағынасыз» болғандыктан немесе олардың «мағынальшығы» туралы сұрак таласты жэне шешілмей қалғандыктан - адамның барлык өмірі тиіннің дөңгелектегі шыр айналуы сиякты мағынасыз шыр айналу, адамның бұл максаттарға күтпеген жерден коятын жэне сондыктан ажал оларды мүлдем мағынасыз үзетін мағынасыз іс-кимылдарының жиынтығы сипатына ие болады. Яғни өмірдің салыстырмалы ғана емес, нағыз парасаттылығының шарты оның әлде-бір максаттарды парасатты іске асыруында ғана емес, сонымен катар өз кезегінде бүл максаттардың өздерінің де парасатты болуында. Бірак «парасатты максат» деген не? Қүрал максатка апарғанда парасатты. Бірак максат - егер ол басқа бірдеңеге арналған кұралы емес, нағыз, соңғы мақсат болса — ол ештеңеге апармайды жэне сондыктан өзінің максатқа сайлығы тұрғысынан бағаланбайды. Ол өз өзінді парасатты болуы керек. Бір Караганда бұл ой-толғаулар сондай таңсык болып көрінгенімен, оған ең алдымен инстинктілі түрде бірінші болып біздің жүрегіміз қарсы шығады; біз өмірдің мағынасы туралы сұрактың өз өздігінде тіптен мағынасыз емес екендігін сеземіз, біз үшін оның шешілмейтіндігі немесе шешілмегендігі каншалыкты ауыр болып көрінсе де, сүрактың өзінің заңсыздығы туралы ой-толғаулар біздің мазасыздығымызды баса алмайды. Біз бұл сүрактан уакытша бас сауғалап, оны өзімізден кудалай аламыз, бірак келесі бір сэтте «біз» жэне біздің «акылымыз» оны алға тартпайды, оның өзі кайтпай біздің алдымызда түрып алады, сонда біздің жанымыз өлердей қиналып «Не үшін өмір сүремін?» деп сұрайды Біздің өміріміз оны жай ғана өткізудің стихиялык процесі, дүниеде
