92
суреттеліп отырған затты не құбылысты айқындай
түсу үшін, ажарландыра түсу үшін оларды өздеріне
ұқсас өзге затқа не құбылысқа балап отыр. «Құлагер»
поэмасында Ақан сері өмір сүрген заманды оқырманға
дәл, анық және көркем жеткізуде аламан ақын ауы-
стырып, баламалы түрде метафоралық образдармен
суреттейді.
Заманда сонау сарсаң Ақан тұрған,
Ол заман - ерге тұсау, зорға думан.
Жалмап жел айналасын аш кенедей,
Семірген жұрт қанына нелер жуан.
Хан қабан - халық күлағын бұрап тұрган,
Бүйі би - билеп-төстеп сұрап түрған.
Қор қ ылып ақ алмасты отқа көсеп,
Жүз - жүз жар теңін таппай жылап тұрған - де-
генде Ақан заманы - ерге тұсау, жуандарға думан екені,
ханды қабанға, билеп-төстеп сұрап тұрған биді бүйіге
балап, сол кезеңнің әлеуметтік тынысын дөп басады.
Осы поэмадағы күресіп
жатқан екі балуанның сайы-
сын ақын «қаршыға қазды қағып алды міне» дейді.
Сол сияқты:
Мергеннің бір маралға көзі түсіп,
Секірген бір киікті қасқыр көрді, - деген
жолдар Құлагерді (киікті) тамақтағысы келген қанды
ауыз «қасқыр», әпербақан, баққұмар Батыраштың
жіберген қарақшысы. Дәл осы шумақта сол қарақшы
біресе мерген, біресе қасқыр болып, Құлагер біресе
маралға, біресе киікке айналып тұр. Осы поэманың
«Ас» суретінде дүлдүл ақын қазақ асына жиналған
қауымының бір бөлігі - молдалар екенін былай деп ме-
тафора арқылы суреттейді.
Албасты Арқадағы абы жылан,
Молда отыр ысқырынып оқып құран.
Атты арбас, атаң жұртып жатыр молда,
Құранмен жем түсіріп жуан-жуан.
Бұл шумақта
жемқор молда Арқадағы алба-
сты әрі абжыланға баланады.
Метафоралық тіркестер:
1. Шарықта шартарапқа қиял құсы,
Көңілдің кеп тұрғанда күнді алғысы. [2, 254]
2. Ақтарып
асыл сөздің алтын, жезін
Салатын дүкеніме бар мінезім. [2, 255]
3. Қызықтың айдынына кұлаш ұрып,
Армансыз қаздай қалқып, қудай жүзген. [2, 262]
4. Тірегі көңілімнің, бәйтерегім, [2, 308]
5. Кұлазып күзді күнгі Көкшетаудай,
Қызықтың көшіп кеткен сар жайлауы. [2,
230]
Ақын поэманың «Толғану» бөлімінде өзін халықтың
ескі жыр-аңызына құлақ түріп, соларды жаңғыртып
жырлайтынын өз заманының ең өзекті, жаңа кәсібі
«инженерге» балап жеткізеді:
Ақтарып асыл сөздің алтын, жезігін,
Салатын дүкеніме бар мінезім.
Ақтарған Арқа астын инженермін,
Ал жұртым, керегіңе тұрса сөзім.
Осы «инженер» мамандығына орай ақын асыл
сөздің алтын, жезін ақтару деген метафоралы образ-
бен өлең «дүкеніне» сөздің алтын, жезін салатынын
кестелі бейнелейді.
а)Адамға қатысты метафоралар:
Метофораларды саралай келгенде, олардың адамға,
оның дене мүшелеріне байланысты жасалғандарын
көп кездестірілді. Адам өзінің қасиеттерін табиғат
құбылыстарына, жансыз нәрселерге ертеден-ақ
теліген. Бұған қарағанда адамға қатысты метафоралар
- ең көне метафоралар.
«Ауыз» сөзімен құрамдас келетін метафоралар:
Елдің де ескі ауызында жоқ па екен сыр?
«Жүрек, кеуде» сөзімен келетін метафоралар:
Баласы Бекайдардың Батыраш бар,
Өр көңіл, жуан кеуде, бір аусардың.
ә) Жануарға қатысты метафоралар.
Тілімізде жануарлар атауына байланысты мета-
форалар көптеп кездеседі. Қазақ әдебиетінде, әсіресе,
ауыз әдебиетінде, жау жүрек батырды бөріге балау жиі
кездеседі. Ілияс Жансүгіров
поэмаларында бөрінің
қасиеттері алынып метафораланады.
Есітіп Батыраш боп бұлкан-талқан,
Көкжалды кысып кетті-ау, ашу-сайтан.
Шебер ақын Ілияс Жансүгіров Құлагерден айыры-
лып далада қалған
Ақанды байғызбен салыстырады:
Көңіліне Құлагерден құйылып мұз,
Күйкиіп отыр таста, Ақан - байғыз.
в) Өсімдіктер дүниесіне байланысты туған метафо-
ралар.
Ілияс поэмаларында қызыл гүлге балау жиі
кездеседі:
Қызыл гүл сен болғанда гүл бақшада,
Біз бұлбұл күйін шерткен Ирандағы.
Бәйтерек, қайың сөздерімен келетін метафоралар-
ды да ақын туындыларынан кездестіруге болады:
Құлагер, жас күніңнен тайым едің,
Солқылдап тауға біткен қайың едің.
Метафора - сөз мәнін өңдендіре өзгертіп айту,
суреттеліп отырған затты не құбылысты айқындай
түсу үшін, ажарландыра түсу үшін оларды өздеріне
ұқсас
өзге затқа не құбылысқа балау;
Метафора - сөздің бейнелілік, суреттілік қасиетін
арттыратын тіл кұралдарының бірі [3].
Достарыңызбен бөлісу: