180
III Бөлім.
Адаптивті иммунитет
кұрылымымен аныкталады да, сырткы орта факторлардың әсерінен
кызметін жоғалтпай еркін өзгермейді. Казіргі уакытта бұл теориялар
тек кана тарихи маглұмат болып калды.
Т-лимфоциттер.
Бұл жасушалардын осылай аталуы олардын
дамуы
мен клон қалыптасуының буынды кезендері тимуста өтетінімен баіиіа-
нысты.
Адаптивті иммунды жүйенін саны
ен жогары жасушалар попу-
ляциясы. Кандағы және лимфа түйіндеріндегі барлык лимфоциттердің
80%-ын кұрап, агзанын барлык тіндерінде кездеседі. Бұл жасуша
жасушалық жауаптың негізгі қатысушысы
болып келеді.
Бөтентекті жасушаны Т-лимфоциттер бетінде орналаскан
Т-жасу-
шалықрецепторлар (ТЖР)
аркылы таниды. Т-лимфоциттер антигеннің
өзін емес, агзанын жасушалар бетінде орналаскан арнайы молекула-
лар — негізгі гистосәйкестіккомплекс молекулаларымен (МНС — ағыл.
Маіог НіхіосошраиЬіІііу Сотріех) байланыскан «өзгерген өзінікін» —
антигеннін фрагментін таниды. МНС молекуласы «өзінікі»
дегеннің
эталоны болып саналады, ал эталоннан ауыткығанның бәрін Т-лим-
фоцит рецепторлары бөтен дептаниды. Тану нәтижесінде Т-жасушалар
белсеніп эффекторлы цитоулағыштык С і.)8' Т-лимфоциттерге (кил-
лерге), екі түрлі СЭ4+ хелперлерге (Тхі және Тх2) және СӘ4+ реттеуші
Т-лимфоциттерге дейін пісіп-жетіледі.
В-лимфоңиттер
— лимфоциттер популяциясынын екінші негізгі
бөлігін кұрайды.
Бул жасушалардың негізгі эффекторлық қызметі —
адаптивті гуморалдық иммундық жауапты қалыптастыру, яғни ағзаға
енген антигендерді байланыстырып, бейтараптайтын антиденелерді
өндіру.
В-лимфоциттердің суйек кемігінде пісіп-жетілген кезеңде, олар-
дың бетінде антигендерге арналған иммуноглобулиндік рецепторлар
қалыптасады.
В-лимфоциттін антигенді танушы рецепторлары ВЖР
(В-жасушалық реңептор)
деп белгіленеді. ВЖР негізі ретінде В-лимфо-
циттердін плазмалык мембранасында
орналаскан иммуноглобу-
лин молекулалары болып табылады (беткей иммуноглобулиндерді
8І§ — зигГахе
деп белгілейді). Бір В-лимфоцит бетінде 200—500 мын
арнайылыктары бірдей рецептор молекулалары болады. Антигенді тек
кана иммуногенді калпында тани алатын Т-лимфоциттерге карағанда,
В-лимфоциттер антигенді антиген таныстырушы жасушалардың
көмегінсіз тікелей тани алады.
В-лимфоңиттердің антигенмен бай-
ланысу нэтижесінде интигенге тэуелді дифференңиялану екі бағытта
журеді: антидене тузетін плазмалық жасушалар найда болу жэне зерде
В-жасушалардың тузілуі.
11-Тарау. Адаптивті иммундық жүйенің қурылысьт Лимфоциттер генезі..
181
Плазмалық жасушалар
(платоциттер
) — антигенмен жанасканнан
кейін жетілген В-жасушалардан түзілетін, кыска өмір сүретін эффек-
торлы антиденетүзуші жасушалар.
Плазмоциттердің сыртқы мембра-
насында антигендерге арналған рецепторлар болмайды. Бул жасушсиіар
В-лимфоциттердің дифференциялануының соңгы пісіп-жетілу кезеңі
болып табылады.
Бір плазмалык жасушанын иммуноглобулинді түзу
каркындығы I млн молекула/сағ. жетеді. Белсенді антидене бөлу кезені
аякталған соң плазмоциттер тіршілігін жояды.
1УК-жасушалары немесе табиғи киллерлер.
Морфологиялары бой-
ынша бұл үлкен гранулалы лимфоциттер. БіК-жасушалар популя-
циясында клондарға бөліну жок. Бұл жасушалардын осылайша аталу
(ағыл. паіигаі кіііег — табиғи киллер) себебі —
адаптивті иммундық
жауапта сияқты антигенмен алдын ала жанасу және антигенге тэуелді
дифференциялану кезеңдерінен өтней, нысана жасушаларын ыдыратады.
Осы себептен лимфоидты текті болғанымен, оларды туа біткен имму-
нитет жасушаларына жаткызады. Аталған жасушалардың кызметтері
«Туа біткен иммунитет жасушалары және олардын кызметтері»,
«Мамандандырылған лимфоциттер субпопуляциясы» сиякты тарау-
ларда кенірек берілген.
Достарыңызбен бөлісу: