106
Әбу Дерда (радиаллаһу анх) айтады: «Үш мінез болмағанда дүниеде қалуды қаламас
едім:
1.
Маңдайымды жерге қойып, күнде Раббыма сәжде жасау.
2.
Күннің ыстық кезінде ораза тұтып, шӛлге шыдау.
3.
Жемістің жақсысын таңдаған секілді сӛздердің жақсысын таңдап сӛйлейтін адамдармен бірге
отыру»
214
.
Бұл екі мысал бізге сахабалардың ғылымға қаншалықты кӛңіл бӛлетінін айқын
кӛрсетеді. Мұндай ғылыми санаға қиын да болса қол жеткізуге болады. М.Фетхуллаһ Гүлен
Хожаефенди бұл санаға қол жеткізу үшін мына мәселелерге назар аударады:
«... Сахабалардың ӛмірлері туралы кітаптарды кӛп оқу және оқығандарын жүзеге
асыру. Бұл жағдай біздің сахабалық санаға қол жеткізуде біздерге жол кӛрсетеді. Ӛйткені,
олар үлгі−ӛрнек болып табылады. Пайғамбарымыз (саллаллаһу алейхи уәссәлләм)
сахабаларды кӛктегі жұлдырға теңеп, «Қайсысының атмосферасына енсеңдер де маған
жетесіңдер»
215
деп кӛрсетіп, олардың бір тура жолдың шырағы екенін айтқан.
Сахабалардың сабырлылығы, қалтқысық қамқорлығы, дерті, қиындығы, азабы және
осылардың барлығын меңгермейінше олар сияқты болу, олар сияқты әрекет жасау мүмкін
емес.
Қаласаңыз, бір Абдуллаһ Бин Жахш, Сад Ибн Реби, Икриме Бин Еби Жехил немесе
кӛкесі Ибн Хишаммен ойша байланыс жасап, олардың адамдық нормалардан асып түсетін
иманы мен әрекеттерінен мен айтқым келген жағдайлардың барлығын кӛре аласыз. Мен
ойлаймын, ішіңізбен «Әттең, мен де бір Мусаб, Ибн Жахш, Хамза, Икриме, Ибн Хишам
болсам ғой» дейсіз.
Олардың біразының тозақтың жағасында жүріп, ӛмірінің соңғы сәтінде «бисмилләһ,
иа Аллаһ» деп бірнеше минутқа мұсылмандыққа кіріп, бір деммен жұмақтың биігіне
жеткенін кӛргенде таңданып, солардың бірі болуды қалайсыз. Менің ойымша, бұлардың
барлығы сізде де сахабалық сананы орнатып, бұл сезімдер сіздерді әрдайым толқытады»
216
.
Достарыңызбен бөлісу: