Балашт ү с І п қ алие в б а л алара у р у л а р ы
жүктеу/скачать 11,76 Mb. Pdf көрінісі
|
Балалар аурулары (МЖОО «Стоматология» факультеті студенттеріне арналған)
| Этиологиясы.
Подагрик – «кемеңгерлер» тiзiмi: Мартин Лютер, Чальз Диккенс, Микеланджело Буанаротти, Петр І, Карл ХII, Борис Годунов т.б. (В.П. Эфроимсон). НаД пайда болуында бiр жағынан, заттек алмасуларының кейбiр дерттi қасиеттерiнiң сәбиге тұқым қуалау жолымен берiлуiнiң, екiншi жағынан, тамақтану, режим, қоршаған ортаның әсерi бар. НаД-ге бейiм балалардың отбасында, әдетте, әкесiнде подагра түрiнде заттек алмасу аурулары, толықтық, қант диабетi, сақина (мигрень), невралгиялар, бүйрек тасы болатыны анықталды. Патогенезi. НаД патогенезiнiң негiзiнде төмендегi бұзылыстар жатады: 1) рецепцияның қай деңгейiнде болмасын қозғыштық деңгейiнiң жоғарылығы; 2) пуриндер алмасуының бұзылысы және олардың мөлшерiнiң қанда, зәрде көтерiлуi; 3) бауырдың ацетилдеу қабiлетiнiң төмендiгi. Гиперурикемия тұқым қуалайтын фермен- топатияларда болуы мүмкiн; глюкоза-6-фосфатаза, гипоксантин-гуанин-фосфори-бо- зил-трансфераза кемiстiгi, фосфорибозилпирофосфатсинтетаза белсендiлiгiнiң артуы. Бұл диатезде ең көрнектi лабораториялық көрсеткiш қанда зәр қышқылы мөлшерiнiң жоғарылауы (268 мкмоль/л-ден артық). Науқастарда зәр қышқылы ыдырауының төмен- деуi емес, оның түзiлiсiнiң жоғарылағаны байқалады. Бұған қоса, май, көмiрсу алмасуы да бұзылып, осының салдарынан көмiрсу сiңiрiлуi өзгерiп, кетоацидозға бейiмдiлiк артады. Кейбiр авторлар зәрқышқылдық диатездiң тұқым қуалауы аутосомды-доминантты типпен екi жыныстың да пенентранттығы кем (әйелдерде кемiрек) түрде берiледi деп жорамалдаса, басқалары тұқым қуалау полигендiк жолмен тарайды деп есептейдi. Бұл диатез дамуында сыртқы орта факторларының орны бар екенiн көрсетедi. НаД-дегi аллергиялық аурулар мен парааллергиялық реакцияларға бейiмдiлiктi зәр қышқылының циклдік нуклеотидтер мен аденилатциклаза түзiлiсiн тежеуiмен түсiндiредi. Қанда глюкозаның азаюы, ашығуда липолиздiң артуы (қайта-қайта құсу, тамақ iшу араларының аса созылуы), жедел ағымды аурулар, стресстер, тамақ құрамындағы майдың мөлшерден тыс көптiгi кетогенезге итермелеп, бұл диатезi бар балаларды кетоацидозга (тiптi комаға дейiн) соқтырады. Дегенмен, 9-11 жасқа таман бұл балаларда ацетонемиялык криздер жойылады. Жасына байланысты түрлi синдромға бөледi: терiлiк, неврастениялык, заттекалмасулық, ацетонемиялық құсу, спастикалық. 236 Клиникасы. Емшек жасында-ақ нерв қозғыштығының жоғарылығы байқалуы мүмкiн. Өсе келе, бұл одан да әрi жоғарылап, мысалы, маса шаққанда да айқаулауы мүмкiн. НаД кезiнде баланың психикалық дамуы өз жасынан iлгерi, бiлуге құштар, жылдам, айтқан, оқыған деректердi тез түсiнiп, есiне жақсы сақтайды. Бұндай балалар көбiне вундеркинд деп саналады. Әдетте бұл балалардың нерв жүйесiнiң типi ұшқалақ, қозбалы болып келедi. Түнде қорқу, тик, хорея тәрiздi ұстамалар жиi байқалады. НаД-нiң жиi симптомы – емге бой бермейтiн тұрақты анорексия. Балалардың көбi – арық, тек кейбiрi сәбилiк кезден толықтыққа бейiм. Кейде, әсiресе қыздар, балығи жасқа қарай, жылдам толысады. Көбiне таңертеңгiлiк ауыздан ацетон иiсi (шiрiген жемiс иiсi) сезiледi. Тәбетiнiң төмендiгiне қарамастан үлкен дәретiнiң мөлшерi көп. Дисметаболикалық синдром. НаД-дi балаларда оқтын-оқтын кенеттен не шамалы дымқостықтан кейiн (қозу, бас ауыруы, анорексия, лоқсу, iш тоқтауы, кейде нәжiстiң түссiзденуi) қайталамалы ацетонемиялық құсу пайда болып, ол 1-2, не одан да көп күнге созылып, iшi түйіліп, ауыздан ацетон иiсi шығады. Кейiнiрек эксикоз белгiлерi өрбiп, шулы токсикалық тыныс, гемодинамикалық бұзылыстар, гипертермия, комаға ұласады. Бұл жағдайға жедел ағымды аурулар, стресс, етi, майы мол, көмiрсуы аз тамақты, аса көп мөлшерде қабылдау, зорлап тамақтандыру себепшi болуы мүмкiн. Криз кезеңiнде қанда кетон денелерi, аммиак, зәр қышқылы, ВЕ жоғарылап, рН төмендейдi (метаболикалық ацидоз). НаД-дi науқастарда дене қызуының түсiнiксiз көтерiлуi, сақина ұстамасы, оқтын- оқтын iштiң түйілуi, уртикарлық бөртпелер, маса шаққаннан кейiн қышымалы папулалар, Квинке iсiнуi, есекжем, астматикалық бронхит, бронх демiкпесi бiлiнуi мүмкiн. Урикозуриялық нефропатия протеинурия, микрогематурия, лейкоцитурия, цилиндрурия- мен, бүйректiң концентрациялау қабiлетiнiң төмендеуiмен, интерстициалдық нефритпен, артериалдық гипертония, пиелонефритпен, уролитиазға бейiмдiлiкпен сипатталады. НаД-де инфекциялық агенттерге тұрақтылық өзгермейдi, инфекциялық аурулардың жиiлiгi бұл балаларда, әдетте, диатезi жоқ балалардыкiмен бiрдей. Подаграға тән ұстамалар кездеспегенмен, олардың көбi оқтын-оқтын болатын буын ауыруына шағым жасайды. Бұл кеселмен сырқат балалар жақсы оқиды, көбiнде өнерге, дәл ғылымдарға, шығармашылыққа деген қабiлетi зор келедi. Диагноз қоюда отбасылық анамнезiнде заттек алмасу ауруларының кездесуiн, нерв жүйесiнiң жоғары қозғыштық белгiлерiн, айқын заттек алмасу бұзылыстарын; спазм, ерекше аллергиялық көрiнiстерге бейiмдiлiктi негiзге алады. жүктеу/скачать 11,76 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|