қозғаушы күш болған.
Ұстаз ұғымы кісі өмірінде үлкен мəнге ие. Əсіресе, қазіргі заманда ұстаз алдын көрмеген
адам кемде-кем. Білім мен ғылым заманы жиырма бірінші ғасырда
кез келген адам ұстаз бен
шəкірт қатынасын өз деңгейінде түсініп, екеуінің бір-біріне деген міндеттерін біле жүруі керек.
Əйтпесе, біз мəн бере бермейтін болмашы жерден мүлт кетіп, нəтижесінде кісі ақысын
мойынымызға жүктеп алуымыз мүмкін.
«Адамның адамшылығы жақсы ұстаздан» (Абай) демекші,
тарихта ақыл-парасаты мол
тұлғалардың көпшілігі ұстазына ерекше құрметпен қарап, əрдайым
сондай бір ізетпен еске
алған. Айталық, Ескендір Зұлқарнайын − Аристотельді, Абылай хан −
Төле биді, Шəкəрім −
Абайды, Бердақ − Күнқожаны, Жамбыл – Сүйінбайды өзіне ақылшы əрі ұстаз тұтқан. «Ұстазы
жақсының – ұстамы жақсы» дегендей, олар өздерінің өмірде
бағындырған зор асуларына
ұстаздарының сіңірген еңбегі көп екенін жақсы түсінген. Мəселен, Ескендір Зұлқарнайын өз
ұстазын: «Мен ұстазыма əкемнен кем қарыздар емеспін. Əкемнен өмірді алсам, Аристотельден
сол өмірге керектінің бəрін алдым», – деп еске алатын болған.
Достарыңызбен бөлісу: