Чанга-Джексон (1957) және Гинзбург-Лебедева (1971)
әдістерін пайдаланады.
Чириков әдісі топырақты әртүрлі қышқылдың ерітіндісімен өңдеу арқылы минералды фосфаттардың жеке топтарын бөліп алуға негізделген (38-кесте).
Гинзбург-Лебедева әдісі топырақтағы фосфаттарды әртүрлі еріткіштерді жүйелі алмастыру арқылы бөліп алуға негізделген.
1. Аммоний-молибден тұзының ерітіндісімен Са-РI фрак-циясын бөліп алады.
2.Ацетатты-молибден ерітіндісін пайдаланып Са-РII фракциясын бөледі.
3. 0,5н NH4F ерітіндісін қолдану арқылы алюмофосфат-тарды ығыстырады.
4. 0,1н NаОН ерітіндісімен Fе-Р бөліп алады.
5. 0,5н H2SO4 ерітіндісімен Са- РIII ығыстырады. Чанга-Джексон әдісі әртүрлі еріткіштерді қолдану
арқылы минералды фосфаттардың жеке фракцияларын бөліп алуға негізделген (39-кесте).
Өсімдіктердің калий элементіне мұқтаждығын білу үшін оның топырақтағы жылжымалы формаларын есепке алады. Оларды анықтау әдістері топырақ түріне байланысты бола-ды.
38-кесте. Чириков әдісі бойынша топырақ құрамындағы минералды фосфаттың жеке топтарын
бөліп алу сызбасы
Топ
|
Еріткіш
|
Топ құрамына кіретін фосфаттардың
|
|
|
|
шамасы
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
|
0,05-0,06н
|
Сілтілік
|
металдар
|
мен
|
аммоний
|
|
|
көмір
|
|
фосфаттары. Са мен Mg қышқыл
|
|
|
қышқылының
|
фосфаттары.
|
Mg3(РО4)2
|
тұнбасы.
|
|
|
ерітіндісі
|
Аздаған мөлшерде Са3(РО4)2.
|
|
|
2
|
0,5н
|
сірке
|
Са3(РО4)2., аздаған мөлшерде апатиттер
|
|
|
қышқылының
|
мен фосфориттер және АlPO4
|
|
|
|
ерітіндісі
|
|
|
|
|
|
|
3
|
0,5н тұз немесе
|
Фосфориттер мен апатиттер. АlPO4,
|
|
|
күкірт
|
|
FePO4 және темір мен алюминийдің
|
|
|
қышқылының
|
негіздік фосфаттары
|
|
|
|
|
ерітіндісі
|
|
|
|
|
|
|
4
|
3,0н
|
аммиак
|
Нуклеиндер,
|
нуклеопротеидтер,
|
|
|
ерітіндісі
|
фосфаттардың
|
кешенді қосылыстары
|
|
|
|
|
және
|
гумин
|
қышқылдарының
|
|
|
|
|
фосфаттары
|
|
|
|
|
5
|
Аталған
|
|
Мүжілмеген
|
аналық
|
жыныстардың
|
|
|
еріткіштерде
|
фосфаттары
|
|
|
|
|
|
ерімейтін
|
|
|
|
|
|
|
|
фосфаттар
|
|
|
|
|
|
|
Шалғынды-күлгін, сұр орманды, қара топырақсыз аймақтарда Кирсановтың (0,2н НCl), карбонтасыз қара топырақта Чириковтың (0,5н СН3СООН), карбонат-ты қара және боз топырақтарда Мачигиннің (1%-дық (NH4)2СО3) субтропикалық аймақта орналасқан қызыл, сары топырақтарда Ониани (0,1н Н2SО4), Балтық жағалауы елдерінің топырақтарында Эгнер-Рим-Доминго (сүт және сірке қышқылдарының қоспасы) әдістерін пайдаланады.
39 кесте. Чанга-Джексон әдісі бойынша топырақ құрамындағы минералды. фосфаттардың әртүрлі фор-
маларын бөліп алу сызбасы
Фосфор
|
Еріткіш
|
Фосфаттардың шамаланған
|
|
фракциясы
|
формалары
|
|
|
|
Суда
|
еритін
|
1,0н NH4Cl
|
Суда еритін барлық
|
|
фосфаттар
|
|
фосфаттар
|
|
|
|
|
Аl-фосфаттары
|
0,5н NH4F рН
|
АlРО4 едәуір мөлшерде
|
|
8,5
|
СаНРО4 шамалы мөлшерде
|
|
|
|
|
Fe-фосфаттары
|
0,1н NaОН
|
Fe РО4 едәуір мөлшерде
|
|
органикалық фосфаттар
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Әртүрлі негізді кальций
|
|
Са-фосфаттары
|
0,5н H2SO4
|
фосфаттары (ди-, три-,
|
|
октакальций фосфаттары,
|
|
|
|
|
|
|
|
|
апатит) Аl-Р, Fe-Р
|
|
Тотықсыздану
|
0,3 н
|
Алғашқы үш еріткіштерде
|
|
ерімейтін топырақтың
|
|
арқылы
|
еритін
|
Na3С6Н5О7+
|
минералдық бөлігімен
|
|
Fe- фосфаттары
|
Na2 S2O4
|
байланысқан қиын еритін Аl
|
|
|
|
|
мен Fe фосфаттары
|
|
Тотықсыздану
|
0,5н NH4F рН
|
Топырақтың минералды
|
|
арқылы
|
еритін
|
бөлігімен байланысқан қиын
|
|
Аl-фосфаттары
|
8,5
|
еритін алюминий фосфаттары
|
|
|
|
Тотықсыздану
|
|
|
|
арқылы
|
еритін
|
0,1н NаОН
|
Аl (Fe)РО4, органикалық
|
|
Аl+
|
Fe-
|
фосфаттар
|
|
|
|
фосфаттары
|
|
|
|
Топырақтағы калийдің жылжымалы түрлерінің сандық мөлшері өсімдіктердің бұл элементті пайдалану дәрежесін толық айқындай алмайтындықтан кейінгі жылдары «Сиымдылық және қарқындылық факторларды» және калий потенциалын анықтауға назар аударуда.
Тұрақты температура мен тұрақты қысым жағдайында топырақтың қатты фазасы мен ерітінді арасында калий ионының кальций және магний иондарымен алмасу реак-циясына түсуінен бос энергияның өзгеруін калий потенци-алы дейді. Бұл көрсеткіш топырақтың сіңіру кешеніндегі калий ионының ерітіндіге ауысу мүмкіншілігін білдіреді.
Неғұрлым калий потенциалының мәні жоғары болса, соғұрлым оның ерітіндіге ауысу қабылеті төмен болады.
Топырақ құрамындағы өсімдік өзіне тікелей сіңіретін ка-лий мөлшерін оның сиымдылық факторы дейді.
Топырақ ерітіндісіндегі калий ионының тең салмақтылық белсенділігін қарқындылық факторы деп атайды.
Аталған көрсеткіштерді изотоптық әдісті қолдану арқылы
анықтауға болады.
|
|
Микроэлементтердің өсімдікке
|
әсерін білу үшін
|
топырақтың жыртылатын қабатындағы олардың жылжыма-лы түрінің мөлшерін анықтаудың маңызы зор. Топырақтар механикалық құрамы мен қасиеттері жағынан әртүрлі болғандықтан микроэлементтердің жылжымалы түрінің мөлшері өзгеріп отырады (40-кесте).
Бордың жылжымалы түрін топырақтан ыстық сумен, молибденді қымыздық қышқыл аммонийдің буферлік ерітіндісімен (рН 3,3), мырышты 1н сірке қышқыл аммоний (рН 9) ерітіндісімен, марганецті 1н күкірт қышқылымен, мысты 1н тұз қышқылымен, кобальтті 1н азот қышқылының ерітіндісімен ығыстырады.
Сүзіндіге көшкен микроэлементтердің жылжыма-лы түрінің мөлшерін спектроскопиялық, атомдық-абсорбциялық, атомдық-эмиссиялық әдістерімен талдайды.
40-кесте. Топырақты құрамындағы микроэлементтер дің жылжымалы түрінің мөлшеріне 0арай топтастыру
Микроэлементтің
|
|
1 кг топырақта мг есебімен
|
|
|
жылжымалы
|
В
|
Сu
|
Zn
|
Мn
|
Мо
|
Со
|
|
түрінің деңгейі
|
|
|
<0,05,
|
|
|
|
|
|
Өте төмен
|
<0,6
|
<1
|
<10
|
<0,2
|
<0,1
|
|
Төмен
|
0,6-
|
0,06-
|
1-2
|
10-30
|
0,2-
|
0,1-
|
|
1,0
|
0,15
|
0,4
|
0,3
|
|
|
|
|
|
Орташа
|
1-2
|
0,16-
|
2-3
|
30-60
|
0,4-
|
0,3-
|
|
0,30
|
0,7
|
0,6
|
|
|
|
|
|
|
Жоғары
|
2-3
|
0,31-
|
3-4
|
60-
|
0,7-
|
0,6-
|
|
0,50
|
100
|
1,0
|
1,2
|
|
|
|
|
|
Өте жоғары
|
>3
|
>0,50
|
>4
|
>100
|
>1,0
|
>1,2
|
|
8.3 Топырақ ферменттерінің белсенділігін талдау
Ферменттер - өсімдіктердің, жануарлардың және микроорганизмдердің клеткалары жасап шығаратын биологиялық катализаторлар. Олар зат алмасу процесінде клеткада жүретін биохимиялық реакциялардың жүруін жылдамдатады. Топырақ ферменттерінің белсенділігі оның құнарлылығын анықтайтын негізгі биологиялық көрсеткіш болып саналады. Ферменттердің белсенділігі топырақ реак-циясына, карбонат мөлшеріне, тыңайтқыштар мен химиялық мелиоранттар қолдануға байланысты өзгеріп отырады.
Фермент белсенділігі боз топырақтан қара топыраққа жылжығанда артады. Сондай-ақ қара, қою қара-қоңыр топырақтарда инвертаза, уреаза, фосфатаза ферменттерінің, ал ашық қара-қоңыр және боз топырақтарда гидролаза мен каталаза ферменттерінің белсенділігі жоғары болады. Инвертаза ферменті топырақ типтерінің диагностикалық көрсеткіші бола алатындағы дәлелденді. Инвертаза белсенділігіне топырақтың мынадай градациясы (шегі) ұсынылған (мг 1 кг топырақта):
күңгірт қара-қоңыр топырақта – 25-36;
ашық қара-қоңыр топырақта – 16-25;
Каталаза ферментінің белсенділігі қара топырақта орта-ша, ашық қара қоңыр және боз топырақтарда жоғары бо-лады. Минералдық тыңайтқыштар қаталаза белсенділігін төмендетеді, ал көпжылдық шөптер мен көң қолдану жоғарлатады. Каталаза ферментінің белсенділігі 1 минут-та бөліп шыққан оттек көлемімен (см3) есептелгенде қара топырақта 5-6, қара қоңыр, боз топырақтарда 8-9 см3–ке дейін өзгереді.
Топыраққа органикалық тыңайтқыш енгізгенде каталаза белсенділігі 10-11 см3–ге жетеді.
Фосфатаза белсенділігі топырақ құрамындағы органикалық фосфор қосылыстарының мөлшеріне байланы-
сты. Сондықтан боз топырақта фосфатазаның белсенділігі қара топырақпен салыстырғанда 3-6 есе төмен болады.
Ферменттердің белсенділігін анықтау арқылы тыңайтқыштар мен мелиоранттардың топырақтың биологиялық белсенділігіне әсерін бағалайды.
Процестерді катализдеу сипатына қарай топырақ ферменттерін 6 топқа бөледі:
Оксиредуктазалар – тотығу-тотықсыздану процесіне қатынасатын ферменттер.
Гидролазалар – органикалық заттардың гидролизденуін жылдамдатын ферменттер.
Трансферазалар – атомдардың тасымалдану реакция-сын катализдейтін ферменттер.
Липазалар – еселенген байланысты түзе немесе бұза отырып, түрлі атомдар тобын қосып немесе ажыратып алу реакциясын катализдейтін ферменттер.
Изомеразалар – изомеризация реакциясын катализдейтін ферменттер.
Лигазалар – АТФ энергиясының есебінен түрлі заттардың синтезделуін катализдейтін ферменттер.
Агрохимиялық зерттеу жұмыстарында оксиредуктаза және гидролаза тобына жататын ферменттердің белсенділігін анықтаумен шектеледі (41-кесте).
Оксиредуктазалар: каталаза, аскорбинатоксидаза, поли-фенолоксидаза, пероксидаза, дегидрогеназа, нитратредук-таза, нитритредуктаза, ферриредуктаза, сульфатредуктаза,
МnО 2-редуктаза.
Гидролазалар: протеаза, аспарагиназа, уреаза, АТФаза, фосфатаза, инвертаза, амилаза, целлюлаза.
41-кесте. Топырақты ферменттер белсенділігінің дәрежесіне қарай бағалау шкаласы
10>1> Достарыңызбен бөлісу: |