Үкіметті Республика Премьер – Министрі басқарады. Ол: • 1) Үкіметтің жұмысын ұйымдастырады және Үкімет мүшелерінің арасындағы қызметтік міндеттерді бөледі;
• 2) Республика Президентімен, Парламентпен, Конституциялық Кеңеспен, Жоғарғы Сотпен, Бас Прокурормен, басқа мемлекеттік органдармен қарым – қатынаста Үкіметтің атынан өкілдік етеді немесе Үкімет атынан өкілдік етуді тапсырады;
• 4) Республика Президентіне: Үкіметтің құрылымы мен құрамы туралы; Үкімет құрамына кірмейтін министрліктерді, орталық атқарушы органдарды құру, қайта құру және тарату туралы; министр, облыс, республикалық маңызы бар қала мен Республика астанасының әкімі қызметіне тағайындау үшін кандидатуралар жөнінде; Үкімет аппаратының басшысын, министрді оның ішінде Үкімет жүргізіп отырған саясатпен келіспейтін немесе оны жүргізбей отырған министрді қызметтен босату туралы ұсыныстар енгізеді;
• 6) Президентке Үкімет қызметінің негізгі бағыттары туралы баяндап отырады;
• 7) Үкімет мүшелерінің, орталық және жергілікті атқарушы органдар басшыларының есебін тыңдап отырады;
14. Қазақстан Республикасы Президентінің атқарушы билік саласындағы өкілеттігін түсіндіріңіз Қазақстан Республикасының Конституциясына сәйкес, Республика Президенті мемлекет басшысы және оның ең жоғары лауазымды тұлғасы болып табылады. Қолданыстағы Негізгі заңның 40-бабына сәйкес, ҚР Президенті мемлекеттің ішкі және сыртқы саясатын айқындайды,ел ішінде және халықаралық қатынастарда Қазақстан Республикасының атынан өкілдік етеді; халық пен мемлекеттік билік бірлігінің, Конституциясының мызғымастығының, адам және азамат құқықтары мен бостандықтарының нышаны әрі кепілі болып табылады. Мемлекеттік биліктің барлық тармағының келісіп жұмыс істеуін және өкімет органдарының халық алдындағы жауапкершілігін қамтамасыз етеді. Аталған ережелер, сонымен қатар «Қазақстан Республикасының Президенті туралы» Конституциялық заңда бекітілген.
ҚР Президенті туралы Конституциялық заңның 10-бабына сәйкес, үкіметке қатысты ҚР Президентінің келесідей өкілеттіліктері бар: 1. Парламент мәжілісінің келісімімен Республиканың премьер-министрін қызметке тағайындайды, оны қызметтен босатады.
2. Премьер-министрдің ұсынысымен ол тағайындалған соң он күн ішінде Үкімет құрылымын айқындайды; Республиканың Үкімет құрамына кірмейтін орталық атқарушы органдарын құрады, таратады және қайта құрады, үкімет мүшелерін қызметке тағайындайды; сыртқы істер, қорғаныс, ішкі істер, Әділет министрлерін тағайындайды; Үкімет мүшелерін қызметтен босатады.
3. Үкімет мүшелерінің антын қабылдайды.
4. Үкімет қызметінің негізгі бағыттары, маңызды шешімдері туралы премьер-министрдің баяндамасын тұрақты түрде тыңдайды, сол баяндама барысында премьер-министр Үкімет жұмысы туралы есеп береді.
5. Республика премьер-министрінің қызметкерлеріне арналған қаржыландыру мен еңбекақы төлеудің бірыңғай жүйесін бекітеді.
6. Ерекше маңызды мәселелер бойынша Үкімет жиналыстарына төрағалық етеді.
7. Парламент мәжілісіне енгізу үшін Үкіметке заң жобасын ұсынады.
8. Үкіметтің және Республика премьерминистрі актілерінің күшін жояды немесе толық және жартылай тоқтата тұрады.
10. Он күн мерзім аралығында Үкіметпен немесе оның кез келген мүшесімен білдірілген қызметтен кету жөніндегі шешімді қабылдайды немесе қарсылық білдіреді (қабылдамайды).
12. Өз жеке бастамасымен Үкімет өкілеттілігін тоқтату, премьер-министрді және кез келген Үкімет мүшесін лауазымынан босату туралы шешім қабылдауға құқылы.
14. Республика үкіметіне заңнамалық тапсырмалар бере алады.
Атқарушы билік жүйесі қызметін ұйымдастыруды жетілдірудегі Президент рөлі. Мемлекеттік басқарудың тиімді жүйесі келесі шарттарға негізделеді: аймақтардың өз бетінше тәуелсіздігін сақтай отырып,орталық мемлекеттік органдардың бақылау және қадағалау қызметтерінің тиімділігін арттыру;
атқарушы биліктің түрлі деңгейлері арасындағы қарым-қатынас тиімділігін арттыру;
мемлекеттік басқару органдары қызметінің тиімділігін тәуелсіз негізде сырттай бағалау (аудит);
мемлекеттік қызметке барынша дарынды кадрларды тартуға жағдай жасау;
мемлекеттік қызметтің позитивті имиджін қалыптастыру;
бюджеттік процеске жаңа ұстанымдар енгізу;
соңғы нәтижеге, жұмыс сапасы мен қорытындысына бағытталған мемлекеттік менеджменттің тиімді әдістерін қолдану;
сыбайластықты төмендету.
