Ферментотерапия: Науқастың өміріне қауіп төңдіретін клиникалық симптомдарды (нейротоксикоз, II-III дәрежелі эксикозы бар токсикоз, ЖУЕ және т. б.) оқшаулағаннан кейін, диетаны кеңейту кезеңінде, сондай-ақ, ілеспелі гастроэнтерологиялық патологияның (гастродуоденит, ферментопатия және т. б.) бар болуы кезінде ферментті препараттар белгіленеді.
Жас мөлшерінде 10-14 күнге тамақтану уақытында полиферментті препараттарды белгілеудің артықшылығы бар:
-Панкреатин.
Симптоматикалық терапия. Көрсеткіштер бойынша белгіленеді: антипиретиктер, спазмолитиктер, метаболиялық және электролитті бұзылулардың түзетулері жүргізіледі.
Ішектің динамикалық өткізбеушілігі даму қатері себебінен ішектің толқи жиырылуын (лоперамид) басатын препараттарды белгілеуден қашқақтау қажет.
Асқынған диареяны емдеу 1. Гиповолемиялық есеңгіреуді емдеу. Тамақтанудың ауыр бұзылуысыз гиповолемиялық есеңгіреу кезінде: Терапия В жоспарының шараларына сәйкес жүргізіледі, ауыр сусыздануы бар диареяны емдеу.
Гормональды терапия: преднизолон 2-5 мг/кг/тәулік, дексаметазон – 0,2-0,3 мг/кг/тәулік, гидрокортизон – 12,5 тәулігіне мг/кг/.
Тамақтанудың ауыр бұзылуларының үйлесуімен гиповолемиялық есеңгіреу кезінде: 1 сағат ішінде т/і 15 мл/кг сұйықтығын егіндер.
Басында және әрбір 5-10 минут сайын тамырын және тыныс алу жиілігін санандар:
-егер жақсарудың белгілері бар болса (тамырдың және тыныс алудың жиілігі азаяды; одан әрі қолдаушы т/і сұйықтықтарды егіндер (4-6 мл/кг/сағат);
-егер т/і регидратация уақытында баланың жағдайы нашарласа (тыныс алу жиілігі 1 минутта 5 тыныс алу қозғалысына және тамыр минутына 15 соғуға жоғарласа) егуді тоқтатындар, себебі бұдан әрі ағзаға сұйықтықтардың келуі баланың жағдайын нашарлата алады.
Микроциркуляцияны, дезинтоксикацияны жақсарту, ҚАМ және гидроксикрахмалдың, желатиннің, стерофундиннің, меглюмин натрия сукцинаттың орнын толтыру мақсатымен.
Гипопротеинемия кезінде: альбумин.
ДТҰ-синдромы кезінде: ЖМП.
