Көркем әдебиет әдістемелік нұСҚАУ

СӘРуӘР

• 
  Менімен бірге Айға ұшасың ба? – деп сұрайды. Аю біраз ойланып отырады да:
  
• 
  Ол жақта мен жейтін бал бар ма екен? – дейді. Сәруәр бұған ренжіп:
  
• 
  Денең дәу болғанмен, баланың сөзін айтасың, қорбаңбай неме, қорқақ екенсің ғой, – деп оны қайрай түседі.
  

• 
  Мен қорықпаймын, бірақ ол жақта бал болмаса, несіне барамын, – деп ақталады.
  

• 
  Қой, түйедей болғанша тәттіден басқа түк ойламайтын бұдан ештеңе шықпас, – деп, басқа дос іздеп, қайтадан жолға шығады.
  

• 
  Менімен бірге Айға ұшасың ба? – деп сұрайды.
  

• 
  Немен ұшамыз, үлкен самұрық құс ұстап алып, сонымен ұшамыз ба?
  
• 
  Жоқ, кәдімгі Айға ұшатын ғарыш кемесімен ұшамыз.
  
• 
  Оның ішінде тамақ бар ма?
  
• 
  Әрине, бар!
  
• 
  Қандай тамақ?
  
• 
  Айға дейін біз екі күн ұшамыз, қайтуымызға да тағы екі күн керек. Сонда барып қайтуымыз төрт күнге созылады. Ал бізге бір айға жететін тамақ береді. Ол кәдімгі дәрі сияқты. Тек біреуін жесең болды, бір күн бойы тамақ ішпейсің, қарның да ашпайды, тойып қаласың.
  
• 
  Жо­жоқ, бұл маған ұнамайды, маған қарнымды шығарар қой мен қозы керек, бағлан керек, құлын керек!
  
• 
  Әй, Қасеке­ай, ет­ет деп сенің­ақ тісің қышиды да тұрады екен. Егер саған тамаққа бір қой алып шықтық делік, сол жете ме?
  
• 
  Төрт күнге ме? Төрт күнге бір­ақ қой ма, ойбай­ау, аштан өлемін ғой. Былай келіселік, төрт күнге төрт марқа! Басқа ештеңе керек емес!
  

• 
  Жоқ, болмайды, Қасеке, төрт күнге төрт қой алсақ, өзіміз кішкене кеменің қай жеріне отырамыз, сыймаймыз ғой!
  
• 
  Мен ендеше қампиып қарным тоймайтын жерге бара алмаймын, балақай!
  

• 
  Сәлем, балақай!
  

• 
  Иә, жол болсын, есімің кім, жолаушы бала, жақсы бала?
  
• 
  Әлей болсын, есімім – Сәруәр, әкем аты – Дәуіp.
  
• 
  Қандай шаруамен қайда барасың, айта отыр, қалқам, қөмегім тиіп қалар?
  
• 
  Айға сапар шекпек едім. Соған өзіммен бірге серік болып баратын жолдас іздеп келемін. Сіз маған серік болмас па екенсіз?
  

• 
  Онда тауықтар бар ма екен? – деп сұрайды. Өзі қайта­қайта жұтына береді, екі көзі от боп жайнап кеткен.
  
• 
  Айда тауық бар ма, жоқ па, оны барған соң көреміз. Біздің негізгі мақсатымыз да сол – Айға барып, онда тіршіліктің бар­жоғын анықтау. Бар болса, оны зерттеу.
  
• 
  Қойыңыз, балақай, ол жақта тіршілік болмаса, аштан өліп қалып жүрермін. Бірер тауық ала барсақ қайтеді. Семізінен таңдап алайық. Онда барар едім...
  

• 
  Айға менімен бірге ұшасың ба, ұшпайсың ба, бұлаңдатпай турасын айт! – дейді.
  

• 
  Ол жақта тауық болса ғана барамын! – деп міңгірлейді.
  
• 
  Тауық жоқ!
  
• 
  Тауықсыз жерге мен де бармаймын!
  

• 
  Сә­сә... Сә... сәлеметсіз бе?
  
• 
  Амансың ба, сұр көжек, қайда асығып барасың?
  
• 
  Өзім де білмеймін, жаңа қалың қамыстың арасында ұйықтап жатыр едім, бірдеңенің сылдыр ете түскені. Шамасы, қасқыр­ау деймін. Содан қашып, жеткізбей келе жатқан бетім.
  
• 
  Қасқырды өз көзіңмен көрдің бе?
  
• 
  Артыма қарағаным жоқ, қорықтым...
  
• 
  Онда қамысты сылдырлатқан жел шығар?
  
• 
  Білмеймін, қорқып кеттім, жүрегім әлі дүрсілдеп тұр.
  
• 
  Менің атым – Сәруәр, әкем аты – Дәуір. Айға ұшатын болып, бірге ұшатын серік іздеп келемін!Сәруәр мұны айтқанда, қоянның екі көзі ұясынан шығып кете жаздады.
  
• 
  Қорқамын, – дейді.
  
• 
  Ал мен қорықпаймын. Сені де ала барайын, маған серік боласың ба?
  

• 
  Қорқамын, – дейді.
  
• 
  Неден? – деп сұрайды Сәруәр.
  
• 
  Бұлттан, – дейді қоян.
  
• 
  Бұлттан да қорқа ма екен, бұлт деген түтін сияқты емес пе? – дейді Сәруәр.
  
• 
  Иә саған, өйтіп мені алдама, – дейді қоян Сәруәрдың сөзіне сенбей. – Онда ол бұлттар неге кейде қасқырға, кейде аюға, кейде түлкіге ұқсайды?
  
• 
  Бұлтты жел ұшырады. Ол ұшқан кезде неше түрлі кейіпке келеді. Кейде адамға, тауларға, құстарға, қасқырға да ұқсай береді. Ал «Қорыққанға қос көрінер» дегендей, саған қасқыр боп көрінеді екен ғой... Егер Айға ұшып барсаң, бұлттың түтін екенін өз көзіңмен көрер едің.
  
• 
  Қорқам, – дейді қоян одан сайын қалтырап.
  
• 
  Тағы неден қорқасың?
  
• 
  Ол жақта қасқыр бар шығар?
  
• 
  Қасқыр жоқ!
  
• 
  Сонда да қорқам...
  
• 
  Неден қорқасың?
  
• 
  Түлкі бар шығар?
  
• 
  Түлкі де жоқ.
  
• 
  Сонда да қорқам...
  
• 
  Неден?
  
• 
  Ғарыш кемесінен...
  
• 
  Неге?
  
• 
  Құлап қалатын шығар?
  

• 
  Ой, қорқақ, қорқақ! – деп айқайлайды Сәруәр қоянның соңынан, – Қорқақ, сен Айға қайдан ба­райын деп едің, мына түріңмен жолда жүрегің жарылып өліп қаларсың!
  

• 
  Көп кешіктің ғой, қайда болдың? Біз сені сағындық, – дейді олар Сәруәрға еркелеп. Сәруәр болған жағдайдың бәрін тегіс айтып береді. Сонда пыр­пыр еткен пысық мысығы мен саққұлақ күшігі:
  
• 
  Айға сенімен біз ұшамыз, бірге ұшамыз, алақай, бірге ұшамыз! – деп шуылдап қоя береді.