Оқулық. Алматы, 518 бет
жүктеу/скачать 26,67 Mb. Pdf көрінісі
|
Індеттану кітап
- Бұл бет үшін навигация:
- Өтуі және белгілері.
- Патологоанатомиялык өзгерістер.
| Індеттік ерекшеліктері.
Полисерозитке көбінесе торайлар енесінен ай- ырған мезгілде (30-65 тәуліктігінде), эсіресе, енесінен айырғаннан кейінгі 8- 15 күнде жиірек ауырады, алайда ірі шошқа шаруашылықтарында 25 күнге дейінгі еметін торайлар да ауырады. Ауру қоздырушысының бастауьі бакте- рия алып жүруші сақа шошқалар және ауру, ауырып жазылған торайлар. Қа- лыпты жағдайда ауру көбінесе сыртқы ортаның қолайсыз жағдайларының (енесінен ерте айыру, тасымалдау, қатты тоңазу, ыстықтау) эсеріне үшыраган торайларда жиі кездеседі. 408 Қоздырушы негізінен ауамен беріліп, танау-аңқа мүшелері арқылы жұға- ды. Індет жылдам тарап, шалдығу көрсеткіші 70%-ға жетіп, шығын 50 % бо- лады. Өтуі және белгілері. Аурудың жасырын кезеңі бірнеше сағаттан бір тэу- лікке созылады. Ауру жіті, жітіден төмен жэне созылмалы түрі кездеседі. Жіті өткенде торайлардың қызуы 40,5°-41,5°С дейін көтеріліп, жемнен қалып, жай қозғалып, түшкіріп, жөтеліп, кейде құсады. Жүрек жүмысы элсі- реп, ауру басталғаннан кейін 24-36 сағатта өледі. Жітіден төмен жэне созыл- малы түрлерімен ауырғанда, торайлар жылдам жүдеп, жай қозғалып, 10-15 күннен кейін өледі. Кейбір торайлар аурудан айыққандай болғанмен, ішектер- дің, жүрек пен жүрек кабының бір-біріне жабысуы әсерінен шошқалардың іші қатып, демігуден өледі. Патологоанатомиялык өзгерістер. Аурудың жіті түрінде өлексенің кө- кірек, құрсак қуыстарында, жүрек қапшықшасында көптеген мөлшерде фиб- рин талшықшалары бар күңгірттеу сұйық жиналады. Аурудың жітіден төмен жэне созылмалы түрлерінде ол қуыстарда сұйық аздау болып, жүректе, көкі- рек пердесінде, ішектерде фибриннің жүқа қабықшасының шөгінділері кезде- седі. Ішектер бір-біріне жэне жүрек қабықшасына жабысып қалады. Көптеген торайларда өкпенің катарлы қабынуы, буынның зақымданулары кездеседі. Балау. Ауруды індеттанулық деректерге, клиникалық белгілерге, патоло- гоанатомиялық өзгерістерге жэне бактериологиялық зерттеулерге сүйеніп анықтайды. Зертханаға іш, кеуде, жүрек қапшықшасынан алынған жалқаяқ жэне жү- рек қабығынан алынған қырындыны жібереді. Зертханада жағындыны ;бояп, қарайды, жэне Петри табақшасына дайындалған қан қосылған ЕПА-ға себінді жасайды. Сепкеннен кейін оған штрихпен (2 крест тэрізді) гемолиз бермейтін ақ стафилококтің немесе ішек таяқшасының штаммдарын себеді (бактериоло- гиялык телу), олар Н. parasuis өсуі үшін қажетті У-фактордың көзі болып есептелінеді. Себіндіні 24 сағатқа 37-38°С термостатқа қояды. Н. parasuis өс- кен жағдайда олар бактериологиялық телудің бойына орналасқан уақ (0,1 -0,2 мм), дөңгелек, жылтыр шоғырлар түзеді. Шоғырдан дайындалған жағындыда уақ, грамтеріс кейде тізбектей орналасқан сыртында қауашағы бар түйіршікті таяқшаларды көруге болады. Бөлініп алынған бактерияның зардаптылығын анықтау үшін, оны салма- ғы 300-350 г теңіз тышқанының қүрсақ қуысына егіп тексереді. жүктеу/скачать 26,67 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|