Әңгімелеу : (Мұғалім сыйы)
«Өмір туралы» Ә.Қайдар
Өмір туралы ойланбайтын жұмыр басты пенде жоқ. Бірақ ешкімде сол ойының түбіне жеткен емес, бір пікірге келген емес. Әр кім өмірді өзінше түсінеді, өзінше бағалайды, өзінше оған ғибрат алады. Біре оған риза, біреу одан мүлдем түңілген. Біреу өмірді мәңгі күрес, айтыс-тартыс деп бағаласа, енді біреу сыры мол, мәні терең құбылыс деп сезінеді.
Қысқасы, «өмір» деген ұғым барда, өмір сүретін адамда бар, ол туралы ортақ пікір жоқ, әр алуан қоз қарас, әр түрлі түсінік. Бірақ қалай болғанда да, өмір адамның жарық дүниеде, жер бетінде көрер аз күндік қызығы мен рақаты, не азабы мен қасіреті, жақсы-жаманға үйрететін мектебі, алар тәлім-тәрбиесінің көзі болып саналады. Демек, өмірден үйрегенің мен үлгі еткендерің де, үйрене алмай, қасірет шеккенің де, жақсылығың мен істеген жамандығың да игі істерің мен көрсеткен ездік қасиеттерің де – бәрі-бәрі сайып келгенде, өмірдің өзіндік тағылымдары. Адам баласының бойына тән, болмысына біткен парасаттылық пен пендешілік, даналық пен надандық, биіктік пен пәстік, өрлік, өжеттік пен ынжықтық, дарындылық пен дарынсыздық, жомарттық пен сарандық, азаматтық пен тоғышарлық сияқты екіұдай қасиеттердің бәрі де біреуде мол, біреуде кем, сол өмір безбенімен қасиеттер.
Ой-талқы:
Өмірдің мәні неде деп ойлайсындар?
Өмір тек бақытты кездерден тұрады ма?
Жақсы өмір сүру үшін адамға не қажет?
Өмірдің қысқалығы мен ұзақтығы немен өлшенеді?
Түйін:
Адамның жаман мен жақсыны ажырата білім, жаманан бойын
аулақ ұстап, бойына жақсы қасиеттерді дарыта алғанда ғана өзінің өмірлік мұратын таба алады.
|