Үлкен үйдегі үрей
– Мен осы үйдің Анасымын, – деп таныстырды өзін.
– Мен қызымын, атым – Гүлжан! – деп таныстым.
Ерікке ғашық болғалы жарты жылдай үйге келмеп едім,
айтпаса да түсіндім, əкем тағы бір əйелді үйге кіргізіп алып-
ты. Ол өзін «Анасымын», – деп сенімді айтып отыр. Ішім ді
қызғаныш жалап өтсе де, бауырларым үшін «анасымын» деп
отырған адамды неге жек көрейін. Маңайыма қарап қоя мын,
үй тазарып, жинақыланып, балалардың бөлмесінде киім де рі
шкафтарынан шықпай қалыпты. Кітаптар сөрелерге жина-
лып, сабақ оқитын жеке стол қойылыпты. Мені сыртымнан
жақсы біле ме, ештеңе сұрап əурелемеді, кешке қарай əкем
мен бауырларым келгенше ас əзірлеп күтіп отырды.
Өмірімде бірінші рет өз үйімде өзім қонақ болдым!
Біздің үйдің қазанын басқа бір адам қайнатып жатты.
Қар та йып қалғанының белгісі ме, жоқ менің өмірімдегі өз-
ге ріс тің боларын сезе ме əкем мені көргенде қуанғанынан
жылап жіберді. Біздің үйдің ішінде ғана емес, үйдегілердің
жан дүниесінде де өзгеріс бар еді.
– Тəтеңнің аты – Жібек, ендігі анаң осы кісі, – деп таныс-
тырды əйелін. Ұлдар баяғыдай бұзық емес, Жібекті «апа»
дей ді екен. Маған əкемнің таныстыруы бойынша «Тəте», –
деп атауға тура келді жаңа шешемізді. Тəтем əсіресе, біз дің
кен же міз Қуанышты қатты жақсы көріп, еркелетіп отыра-
тынын байқап, мен қуанғанымнан бауырларымды құ шақ тап
жылай беремін. Арғы жағымда осылардың ортасынан бас қа
от ба сы ның отын жағып, қазанын ұстауғы кететінімді ойлап
тол қып жүргенім де бар. Құдайдың бір жарылқағаны сол
шы ғар, сондай жаңа өмір жолына аттанарда əкем өзіне ме-
йі рім ді серік тауып, менің көңілімнің алаңдамайтын бол ға-
нын айт са ңыз шы. Үйдің жағдайы баяғыдай болса, əкем мен
бауырларым жадап-жүдеп жүрсе, мен қалай үйден шы ғар
едім. Мені алаңдатқаны тəтемнің тым жүдеулігі болатын.
Өзі арық бол ға ны мен үй шаруасында бір тыным таппайды
екен. Қолы босаса отыра қалып ұлдарға жүн шұлық тоқиды.
|