Морфологиялық сипаттамасы, биологиялық ерекшеліктері мен
сорттары.
Асқабақ (Cucurbita) сорттары үш түрге жатады: кәдімгі
немесе асханалық (C. Pepo), мускатты (C. Toschata) және іріжемісті
немесе малазықтық (C. Maxima).
Асқабақ өсімдігінің тамырлары – қуатты, тармақталған: құрылысы
шашақты болып негізінен топырақтың жырту қабатында таралады.
Сабағы жатаған, түкті, бірнеше желіге тармақталған, ұзындығы 8-
10 м жетеді. Желі сабақтары буынаралықтарда болатын мұртшаларымен
және қосымша тамырларымен жерге бекіп тұрады.
Жапырақтары – кезектесіп орналасқан, жапырақ тақтасы бүйрек
пішінді 5-7 қалақты. Жапырақ қолтығында мұртшалар мен гүлдер
қалыптасады. Асқабақ – аталық және аналық гүлдері бір өсімдікте
болатын бірүйлі өсімдік. Гүлдері – жеке, дара және қосжынысты. Гүл
күлтесі ашық сары және сары қызғылт түсті, бесжелекті. Жемісі – ірі,
пішіні әртүрлі, көп тұқымды жалған жидек. Өсімдік жәндіктердің
көмегімен айқас тозаңданады.
Асқабақ төмен температураларға сезімтал. Ауа температурасы
13°C дейін төмендегенде өсімдіктердің өсуі баяулайды. Өсіп-жетілуіне
оңтайлы температура – 25-30°C. Өсімдік көгі ауа температурасы 25-
30°C-та бір апта шамасында пайда болады. Бақшалықтардың ішіндегі
суыққа төзімдісі де асқабақ.
Бақшалық дақылдардың ішінде тамыры және жерүсті мүшелері
жүйелерінің өсіп жетілуінде біршама айырмашылықтар бар: ол ылғалға
өте жақсы қажетсінгенімен құрғақшылыққа төмен төзімділігімен
ерекшеленеді. Топырақ құнарлығын қажетсінеді. Оған қара, қара-қоңыр
топырақтар оңтайлы болып табылады.
Асқабақтың өсіруге рұқсат етілген сорттары: асханалық-
Мозолеевская 10, Волжская серая 92, Миндальная 35, Мраморная,
Афродита, Карина; малазықтық – стофунтовая, Гибрид 72, Рекорд.
Достарыңызбен бөлісу: |