569
Семіздіктің морфологиясы.
Май тіні адипоциттерден тұрады, оның саны адамның
өмірінің барлық мерзімінде ұлғайып отырады. Әсіресе құрсақішілік кезеңде және өмірдің
алғашқы 3 айлығында белсенді жүреді. Адипоциттер мөлшері туғаннан бастап 6
жасқа дейін қалыпты жағдайда 3 есе жоғарлайды. Адипоциттер мөлшерінің ұлғаюы
жасөспірімдік кезеңде де жалғасады.
Қазіргі кезеңде, семіздік кезінде май жасушасының
санының жоғарлауы мен
қатар, оның өлшемдерінің де ұлғаятындығы белгілі. Адипоциттер саны семіздіктің
тұрақты факторы болып табылады, ол ем әсерінен өзгермейді. Ал, адипоциттер
өлшемдерінің ұлғаюы – лабилді фактор, яғни емнің
әсерінен май жасушаларының
өлшемдері кішірейеді. Осыған байланысты семіздікті 2 типке бөледі: гиперциллюларлы
(көп жасушалы) және гипертрофикалық типтері. Гиперциллюларлы тип – бұл семіздікте
май жасушасының саны жоғарлайды, өлшемі өзгеріп отыруы мүмкін. Гипертрофиялық
типінде – адипоциттердің саны қалыпты, бірақ өлшемі үлкен болады.
Семіздігі бар
балаларда май жасушасының ғана өлшемі ұлғаймайды, саны да жоғарлайды, яғни
гиперцеллюлярлы семіздік болады, ол ерекше тұрақты ағымммен сипатталады.
Балалардағы семіздікті бағалау әдістері.
Әдетте салмақ балалық шақта процен-
тильді
кестелермен бағаланады, 85-95 аралығындағы процентилдегі дене салмағы шама-
дан тыс артық салмақты, ал 95-ті процентилден жоғары – семіздік деп бағаланады. Дене
салмағының жасына байланысты қалыпты шамадан жоғарлауы былайша болып
бөлінеді:
15-25 % - 1-ші дәрежелі семіздік.
26-50% - 2-ші дәрежелі.
51-100% - 3-ші дәрежелі.
100% жоғары - 4-ші дәрежелі.
Қазіргі кезде дене салмағының индексі (Кетле индексі) туралы түсінік ұсынылды.
ДСИ келесі формула бойынша есептеледі: ДСИ = дене салмағы (кг)/дене ұзындығы
(метр
2
) .
<18,5 ДСИ – дене салмағының жетіспеуі
18,5-24,9 – қалыпты дене салмағы
25 - 29,9 – артық салмақ
30-34,9 – I дәрежелі
семіздік
35-39,9 – II дәрежелі семіздік
40 және жоғары – III дәрежелі семіздік
Әдетте ДСИ (Кетле-2) жастан және одан ересек балалардағы семіздікті бағалау үшін
қолданылады.
Семіздікті сонымен қатар трицепс және бұғана асты аймақтарындағы тері
қыртысының қалындығымен бағаланады. Бұл әдістің жетіспеушілігі – науқастың бой
ұзындығы есепке алынбайды. Трицепс аймағындағы тері қыртысының қалыңдығының
бұғана асты қыртысына қатысын орталық типті семіздікті бағалау үшін қолданылады.
Балалар мықын және сан шеңберін өлшеу, іш қуысының май тіндерін жанама бағалауда
мәлімет береді. Висцералды майдың жиналуы семіздікте қосымша аурулардың дамуына
маңызды қауіптілік факторы болып табылады.
Семіздіктің жалпы қабылданған жіктемесі жоқ. Тәжірибелік жұмыста жиі Д.Я.
Шурыгин жіктемесі қолданылады:
I. Бірін шілік семіз дік түрлері:
1)
алиментарлы-конституциональды
2)
нейроэндокринді:
а)
гипоталамо-гипофизарлы;
б) адипозогенитальды дистрофия;
II.
Екіншілік семіздік түрлері:
1)
церебралды;
2)
эндокринді: