Әдеби KZ
– Ол Москваның бір баспасына орналасыпты. Мен хат алып тұрамын. Бір
хатында сені сұрапты.
– Апырай, ә, - деймін мен қуанған үстіне қуанып.
Уазитов енді менің жайыма ойысты.
– Сен студентсің ғой, – деді ойлана отырып. – Әрине, қоса қызмет істемесең,
болмайды қазір. Ал саған не жұмыс тауып берсек екен?
Ол қарсысында түрегеп тұрған Шалғынбаевқа қарады.
– Е, мұны Нюраның орнына кешкі курьер ете салыңыз, ah,– деді Шалдуар
жұлып алғандай. – Бұған сол да жетеді.
– Иә, – дедім мен басымды изеп.
– Жоқ, мен Ерболға түпкілікті жұмыс болса деп отырмын. Курьерлікті қойшы,
Ербол түбінде біздің белді қызметкерлеріміздің бірі болуға тиіс. Бірақ қазір
сол уақытша курьерліктен басқа бос орын жоқ.
– Мен курьер-ақ болайын, Бәке, – дедім осы бар қызметтен айырылып
қалмайын дегендей асығып. - Қазір емтихан өткізіп жатырмыз, өзі кешкі
жұмыс болса, маған қолайлысы осы сияқты.
– Жарайды, әзірше осыған орналаса тұр. Ар жағын тағы көре жатармыз, – деп
жауапты секретарь маған бір жапырақ қағаз ұсынды. – Арыз жаз: уақытша
курьер етіп алуды сұраймын деп қолыңды қой. Кешкі алтыда қызметке кел.
– Айттым, орналастырдым. Аһ! Ал енді неғыл дейсің? Аһ! – деді Шалдуар
жауапты секретарьдан шыққаннан кейін маған шірене қарап. - Сен менің бұл
жақсылығымды ұмытпа.
– Рахмет, Шәке, ұмытпаймын, – дедім мен оған асыға бас изеп.
272
Достарыңызбен бөлісу: |