- 16 -
Шернияздың үй жабдықтарын суреттеген ҿлеңінің үзіндісі
мынадай:
Тҿрінде сандық айтар тҿремін деп,
Есік айтар ҽр нҽрсе кҿремін деп.
Ерні
жалақ болыпты жомарт ожау,
Кҿрінгенге қолқайыр беремін деп.
18. Фигура
– (айшықтау, ҽсерлеу, лептеу) сҿзге мҽнерлілік
сипат дарытып, кҿркемдігін, ҽсерлілігін арттыра түсетін сҿйлем
құрылымын түрлендіру, айрықша айшықпен дағдылы қалыптан
ҿзгеше айту. Фигураның түрлері мол. Олар: арнау, қайталақтау, сҿз
орнын
ауыстыру, шендестіру, түйдектеу, бүкпелеу,
риторикалық
айшықтар, т.б. Мыс: Шернияздың Исатайға арналған зарлай
арнауы мынадай:
Бармысың жауға түскен алтыным-ай,
Самалым, саз қонысым, салқыным-ай,
Жауыңның қоржынына түсіп едің
Шықтың ба аман-есен жарқыным-ай?!
Ақ алмас, алтын сапты қылышым-ай,
Ашып ең алты алаштың тынысын-ай,
Жатпайтын асыл пышақ қап түбінде
Шықтың ба қабын жарып ырысым-ай?!
Сондай-ақ бұл үзінді апострофа (грек тілінде –
басқа жаққа
бұрылу) – автордың жоқ адамға бар сияқты немесе аруаққа тірі
кісідей тіл қатуына да мысал бола алады.
19. Антитеза
–
(грек тілінде қарама-қарсылық) кереғар
құбылыстарды, ҽртарап ұғым, түсініктерді, ҽр бҿлек
заттарды
бетпе-бет, қарама-қарсы қою арқылы ҿзге құбылыс, ұғым, заттың
суретін, сипатын, образын беру. Мыс: Махамбет Жҽңгір
ханның
образын былайша суреттеген:
Хан емессің – ылаңсың,
Қара шұбар жылансың.
Хан емессің – аярсың,
Айыр құйрық шаянсың!
- 17 -
20. Автология
– (грек тілінде «автос» – ҿзі жҽне «логос» – сҿз
дегеннен құрылған. Сҿзбе-сҿз аудармасы – «ҿзіндік сҿз»)
поэтикалық туындыларда сҿз бен сҿйлемшелердің ҿз мағынасында
қолданылуы. Кҿркем автология троп пен фигураға қарама-қарсы
тура мағыналы сҿздердің ҿлең шумағында шынайы кҿрініс табуы.
Мыс:
Қырда – Қоқан, ойда – орыс,
Қамал болды қаласы.
Кімнен таяқ жегендей,
Біздің қазақ баласы!
Алдырып жүрген дұспанға –
Аузындағы аласы.
(«Кенесары – Наурызбай» жыры )
Достарыңызбен бөлісу: