566
лерге қарағанда, жаттағанды жаңғыр-
ту кейде жаттай салысымен емес, ара-
да бір-екі күн, кейде үш күндей өт-
кеннен кейін толығырақ болатын-
дығы байқалған. Бұл уақыттың ішін-
де жаттаған нәрсе ұмытылмай, қайта
есте «беки» береді. Әсіресе, бұл кұ-
былыс көлемдірек материалды жат-
тап алу кезінде жақсы байқалады.
И.П.Павлов өзінің тәжірибелерін
жүргізуде осы сияқты кұбылыстарды
кездестірген. Кейде өзінің жүргізген
тәжірибесінің нәтижесі, сол тәжіри-
бе біте салып көрінбей, әлдеқайда
кейінірек барып көрінетін болған.
Мұндай жағдайды И.П.Павлов бы-
лайша түсіндіреді: өте ауыр мәселені
шешерде осыған сәйкес адамның ми
қабығы клеткалары шаршайды. Тек
біраз уақыт өткеннен кейін, ми дем
алғаннан кейін ғана, жүйке система-
сы болған нәтижені көре адады. Қай-
та жаңғыртудың жоғарыда айтылған
ерекшелігі де жаттау процесінен пай-
да болған шаршау-шалдығудың жо-
йылуынан деп жорамалдауға болады.
Осыдан мынадай бір практикалық
қорытынды туады: емтиханда немесе
сабақта тек солардың алдында ғана,
мәселен, сол күні таңертең біліп ал-
ған материалды ғана, бәрінен жақсы
айтуға болады деп ойламау керек;
біліп алған материал біраз уақыт
«сүрленгенде» ғана жауап беру үшін
едәуір жақсы жағдай туады.
Біліп алған материалды есте сақтау
көбінесе оқылған материалдан кейін
іле-шала істейтін жұмыс түріне бай-
ланысты.
Кейде алдыңғы ойдың нәтижесін
кейінгі әрекет «жуып-шайып» кетуі
де мүмкін. Мысалы, тарих сабағын
оқып болып, соның артынша әдебиет
сабағын дайындаса, соңғы сабақ бі-
ліп алған тарих сабағының материа-
лын адамның есінен ығыстырып шы-
ғуы мүмкін. Осындай теріс әрекет-
тер ұқсас материалдар бірінен соң
бірі қатарласып отырғанда ерекше
күшті болады.
Осылардан мынадай практикалық
корытындылар жасауымызға болады:
1.Бір материалды оқып біліп алған-
нан соң екінші материалға шешуде
әрдайым 5-10 минут үзіліс жасап, өзін
қандай да болмасын ой қызметінен
тынықтырып алған жөн.
Жұмысты ұйымдастыруда ұқсас ма-
териалдар бірінен соң бірі қатар кел-
мейтін ету керек. Егер бір кеште ал-
гебра, тарих, әдебиет сабақтарын
әзірлеу керек болса, онда мына тәр-
тіп: 1) тарих, 2) алгебра. 3) әдебиет,
мына тәртіптен: 1) тарих, 2) әдебиет,
3) алгебра, нәтижелі болу тұрғысы-
нан қарағанда әлдеқайда пайдалы.
ҰНАТПАУШЫЛЫҚ
– қандай да бір
адамға немесе затқа жеккөрушілік,
ұнатпай қабылдамаушылық сияқты
эмоциялық қатынас: адамның қандай
да бір қасиетін, талғамын немесе да-
уысын және т.б. жақтырмау. Саналы
немесе санасыз түрде болуы мүмкін.
Басқа біреуді жеккөрушілік сезімі
принципиалды, мысалы, дүниета-
нымдық келіспеушіліктен, сондай-ақ
басқа адамдардың сыртқы әлпетін,
мінез-құлық мәнерін, қылықтарын
қабылдау негізінде де тууы мүмкін.
Басқа адамның өмір кейпін түсіну,
оның іс-әрекеті мен тұлғасының
маңыздылығын білу Ұ.-тың тууын
болдырмауы мүмкін. Ұ. ұнатушы-
лықка қарама-қарсы өзара түсіністік
пен ынтымақтастық процесін қиын-
Достарыңызбен бөлісу: