Г. Етекбаева "Бесіктен бақиға дейін" кітабының 94 бетінде жоғарыда келтірілген қалжа туралыны былайша өзгеріске ұшыратып береді:Қалжа-босанған әйелге арнаулы мал сойылып берілетін тамақ. «Ең көрікті, ең сыйлы адам, жүкті ана» дейді халқымыз. Аналар екі қабат болғаннан бастап ерекше күтіп, оған қалжаға күні бұрын еркек қой немесе басқа семіз мал күнілгері даярлап қояды. Жас босанған әйелдің әл-қуатын жиып, белі тез бекіп кету үшін арнаулы мал сойылып берілетін тамақты «қалжа беру» деп атайды. Жаңа босанған аналарға қалжа берудің өзіндік мәні және үлкен ғылыми негізі бар. Онда қалжаға сойылған малды бауыздағанда қанын сәл ағызған соң бауыздауынан таза ыдысқа құйып алынған қанды шарбы майға араластырып қуырып дәрі ретінде жаңа босанған аналарға береді. Жаңа піскен мойнын іскер әйелдердің біріне немесе кіндік шешесіне бөлмей мұжытып, баланың мойны бекиді деп биік жерге ілдіріп қояды. Ал босанған анаға асықтыт жіліктің етін жегізіп, сорпа ішкізеді. Қалжа жеген әйелдер белін тез бекітіп, қол-аяғын бауырына тез алады. Түрлі сырқатқа қарсы қуаты артады. Емшек сүті молайып нәресте тез ширайды. Емшек сүтіне қанған бала есейгенде қуатты, сүйегі мықты болатыны жұртшылыққа аян».