Көне Түркі жазуларының сыртқы түрі бізге тасқа қашалған түрде, "баспа
әріптері" түрінде жетті. Оның жазбаша түрі қандай болғаны туралы мәлімет
жоқ. Себебі маталарға, өңделген терілерге жазылуы мүмкін жазба
әріптер
бұл материалдардың төзімсіздігіне байланысты бізге жетпеді. Алғаш
көрген адам бұл жазуларды бір қарағанда қазақ руларының таңбаларына
ұқсатады. Яғни жазулар «жебе таңбалар», «ай таңбалар» және «тұмар
таңбалар» мен «көз таңбалар», «аша таңбалар», «балық таңбалар» сосын
«тарақ таңбалар» мен «сырға таңбалардан» құралады.
Орхон-Енесай жазбасы — Орхон және Енесай өзен бойларында табылған
көнетүркі
жазуымен
жазылған жазбалар. Оның ішінде әйгілі
Білге қаған
,
Күлтегін
,
Тоныкөк
құлпытастарындағы жазбалар.
Орхон-Енисей жазбалары[
өңдеу
|
қайнарын өңдеу
]
Орхон-Енисей жазбалары — көне түркі жазба тарихи-мәдени ескерткіші.
Көп уақытқа дейін сыры беймәлім, қай тілде жазылғандығы белгісіз болып
келген. Орхон-Енисей жазбаларын руналық жазбалар деп те атайды
(
Скандинавия
халықтарының тілінде "рунь" сөзі "сыры ашылмаған",
"құпия" деген мағынаны білдіреді). Тек
1893
ж. ғана даниялық ғалым
В.
Томсен
құпия жазуды оқудың кілтін ашады. Біраз жылдардан кейін орыс
ғалымы В.В.
Радлов
Орхон өзені бойынан табылған үлкен тастардағы
жазуды толық оқып, аударды. Руна жазуындағы ең үлкен ескерткіштер
Орхон
мен
Енисей
өзендері алқабынан табылғандықтан, жазудың өзін де
осылайша атап кетті.
Орхон-Енисей жазбалары Шығыс Түркі қағанатының қағаны Білге мен
оның інісі Күлтегін қабірлеріне қойылған орасан зор құлпытастарға қашап
жазылған жыр жолдары болып шықты. Жырға арқау болған негізгі
мәселелер - елдің тәуелсіздігі, береке-бірлігі. Күлтегін жырында