В. И. Обручев есімдерімен қатар бүкіл әлемге әйгілі болды. Келер жылы барша ел ЮНЕСКО-ның ұйғарымымен ұлы ғалымның 100 жылдық торқалы тойын салтанатпен атап өтеді. КЕНЕН ӘЗІРБАЕВ
1884-1976 ж. ж.
Кенен Әзірбаев — Жамбыл облысы, Қордай ауданында кедей жанұясын- да туған. Әкесі Әзірбай мен анасы Үлдар бірі домбырашы, бірі әнш ілік өнерді баласы К ененнің кеудесіне құйып, халық әуен ін ің сазына бөлеп өсірген. Ш ешесі Үлдар қайтыс болғанда Кенен жеті жаста екен. Әзірбай баласын Әбденбайдың бауырына қалдырып, өзі күнкөріс қамын іздеп, ел кезіп кетеді. Ағасының долы қатыны жас балаға жекіріп ұрса берген соң Кенен Әймен деген байдың малын бағуға жалданады. Өзінің панасыз калг ан балалық шағын еске алған ақын: Әкем менің алпыс жаста, Байғұстың баласы жоқ менен басқа. Баға алмай мен жетімді шешесі өлген, Жыласа, көзі толған қанды ж асқ а,- деп зарлы жырын шығарған. Жоқшылық азабын тартқан балалар тез есейеді емес пе? Кенен де ерте ержетті. Жастайынан ән-күйді серік етіп өсті. Кедейлік шіркін өмірдің мәнін де жақсы ұқтыратыны мәлім. Ауыл-елдің жоқ-жітік, қайғы қасіретін де түсінгісі келді. Кененге бала кезінде біреулер билеп-төстеу үшін, екінші біреулер өмірін өкінішпен өткізу үшін туғандай көрінетін. Сөйтсе, ол ойы
бекер екен. Оны өсе келе сезіп, түсінді. Кененнің бозбала шағы да өте ауыр күйзеліспен өтті. Оның “Салтаяқ”, “Ауыр таяқ”, “Жорға таяқ”, “Қақпа тас” атты өлендері соның айғағы. Кенен Әзірбаев балкөмей әншілер мен жезтаңдай жыршылар, суырып салма ақындар Сүйінбай, Бақтыбай, Майкөт, Құлмамбет, Жамбыл, Сарбас, Қабан, Қылышбай, Тілемістердің, орақ тілді шешендер Кебекбай, Ноғай-
